"თუ დადებითი პასუხი მივიღე, "ევროვიზიისთვის" თავს გადავდებ, ამერიკაში ყველა პროექტს დავაპაუზებ"- ნინი ბრეგვაძე ამერიკულ ცხოვრებასა და მასშტაბური კონკურსის მოლოდინზე | Allnews.Ge

"თუ დადებითი პასუხი მივიღე, "ევროვიზიისთვის" თავს გადავდებ, ამერიკაში ყველა პროექტს დავაპაუზებ"- ნინი ბრეგვაძე ამერიკულ ცხოვრებასა და მასშტაბური კონკურსის მოლოდინზე

სიმ­ღე­რებ­ზე აქ­ტი­უ­რად ვმუ­შა­ობ. თა­ვა­დაც ვწერ, ვცდი­ლობ, დე­მო­ე­ბიც სახ­ლში გა­ვა­კე­თო. მერე ჩემს მე­ნე­ჯერს ვას­მე­ნი­ნებ, რო­მე­ლიც მი­ფა­სებს... ხელს მი­წყობს იმა­ში, რომ მაქ­სი­მა­ლუ­რად ხა­რის­ხი­ა­ნი პრო­დუქ­ტი გა­მო­ვუშ­ვათ. ბო­ლოს ერთი სიმ­ღე­რა დავ­წე­რე და მივ­ხვდი, რომ სა­ევ­რო­ვი­ზი­ოდ გა­მო­მად­გე­ბო­და, თუკი ამ კონ­კურ­სში ჩა­ვერ­თვე­ბო­დი. თან, ხალ­ხის­გან ბევ­რი წე­რი­ლი, შე­ტყო­ბი­ნე­ბა მომ­დი­ო­და, რომ ევ­რო­ვი­ზი­ა­ზე სა­ქარ­თვე­ლო მე წარ­მედ­გი­ნა. ვი­ფიქ­რე, რა­ტო­მაც არა-მეთ­ქი.

სიმ­ღე­რა ივ­ლის­ში დავ­წე­რე და მინ­დო­და, „პირ­ვე­ლი არ­ხის­თვის“ კარ­გი პრო­დუქ­ტი გა­მეგ­ზავ­ნა. ამის­თვის ნიუ-იორ­კი­დან ლოს-ან­ჯე­ლეს­ში ჩა­ვე­დი, რომ მის არან­ჟი­რე­ბა­ზე წარ­მა­ტე­ბულ პრო­დი­უ­სე­რებ­თან მე­მუ­შა­ვა" - გვე­უბ­ნე­ბა ამე­რი­კა­ში მცხოვ­რე­ბი ქარ­თვე­ლი მომ­ღე­რა­ლი, ამე­რი­კუ­ლი "ვო­ი­სის" ნა­ხე­ვარ­ფი­ნა­ლის­ტი ნინი ბრეგ­ვა­ძე.

ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც 19 წლის ასაკ­ში ამე­რი­კა­ში, სრუ­ლი­ად მარ­ტო, დიდი შე­მარ­თე­ბით სა­კუ­თა­რი ოც­ნე­ბის ასახ­დე­ნად წა­ვი­და. შრო­მა და ენერ­გია არ და­უკ­ლია სა­კუ­თა­რი ჩა­ნა­ფიქ­რის, მიზ­ნის მი­საღ­წე­ვად...

რო­გორ აფა­სებს აშშ-ში გა­ტა­რე­ბულ 10 წე­ლი­წადს, ქვე­ყა­ნას, სა­დაც ამ ეტაპ­ზე ცხოვ­რე­ბა უწევს და წა­რად­გენს თუ არა წელს სა­ქარ­თვე­ლოს "ევ­რო­ვი­ზი­ა­ზე", ამა­ზე გუ­ლახ­დი­ლად გვე­სა­უბ­რა.

- გა­სულ წელს ამე­რი­კის 4 ქა­ლაქ­ში, სექ­ტემ­ბრი­დან დე­კემ­ბრამ­დე ტურ­ნე მქონ­და. საკ­მა­ოდ კარ­გად ჩა­ი­ა­რა, გული სით­ბო­თი და სიყ­ვა­რუ­ლით ამევ­სო. იმე­დია, სა­ქარ­თვე­ლო­შიც მე­ღირ­სე­ბა მსგავ­სი ტურ­ნე...

- სა­ბო­ლო­ოდ გა­აგ­ზავ­ნეთ თქვე­ნი ნა­მუ­შე­ვა­რი "პირ­ველ არხზე" სა­ევ­რო­ვი­ზი­ოდ?

- სიმ­ღე­რა ჩემ­მა სა­ქარ­თვე­ლო­ში მყოფ­მა მე­ნე­ჯერ­მა გა­აგ­ზავ­ნა. მათ­გან დას­ტუ­რი მო­ვი­და, რომ მი­ი­ღეს, თუმ­ცა ჯერ­ჯე­რო­ბით სა­ბო­ლოო პა­სუ­ხი არ გვაქვს, შეხ­მი­ა­ნე­ბას ვე­ლო­დე­ბით. რაც ნა­მუ­შე­ვა­რიც გა­ვაგ­ზავ­ნე, თუ არ მო­ე­წო­ნე­ბათ, მზად ვარ, სხვა გან­ვი­ხი­ლოთ და ახა­ლი სიმ­ღე­რის და­წე­რა­ში მათ­თან ერ­თად ვი­მუ­შაო. მთა­ვა­რია, რა­საც კონ­კურ­სზე წარ­მო­ვად­გენ, ჩემი მაქ­სი­მა­ლუ­რი არ­ტის­ტუ­ლო­ბა ჩან­დეს. არ მინ­და, ხალ­ხის წი­ნა­შე აბ­სო­ლუ­ტუ­რად სხვა ადა­მი­ა­ნი წარვდგე. რო­გორც აღ­ვნიშ­ნე, აუ­ცი­ლე­ბე­ლი არ არის, კონ­კურ­სზე კონ­კრე­ტუ­ლად ამ სიმ­ღე­რით წარვდგე. მისი გაგ­ზავ­ნა ჩემი კან­დი­და­ტუ­რის წარ­სად­გე­ნად გა­დავ­წყვი­ტე.

snapinstapp-408224631-6762422237216832-158301071046293000-n-1080-1-41772-1739264751.jpg

- მოკ­ლედ, ჯერ არ იცით, "ევ­რო­ვი­ზი­ა­ზე" სა­ქარ­თვე­ლოს წა­რად­გენთ თუ არა?

- არ ვიცი. შე­საძ­ლოა, მე არც წარ­ვად­გი­ნო, თუმ­ცა ვი­საც ეს პა­ტი­ვი ექ­ნე­ბა, წარ­მა­ტე­ბას ვუ­სურ­ვებ, თუმ­ცა ვნა­ხოთ, ალ­ბათ მალე გა­ვი­გებთ ყვე­ლა­ფერს. თუკი და­დე­ბი­თი პა­სუ­ხი მი­ვი­ღე, მე ამ კონ­კურ­სის­თვის თავს გა­დავ­დებ და იმის­თვი­საც, რომ სა­ქარ­თვე­ლო ღირ­სე­უ­ლად წარ­ვად­გი­ნო. ამე­რი­კა­ში ჩემს ყვე­ლა პრო­ექტს და­ვა­პა­უ­ზებ...

- 2015 წელს სა­ქარ­თვე­ლო­ში, მე­გა­შო­უ­ში "X ფაქ­ტო­რი" მე­ო­რე ად­გი­ლი და­ი­კა­ვეთ. იმის მერე, 19 წლის ასაკ­ში, სრუ­ლი­ად მარ­ტო ამე­რი­კა­ში წახ­ვე­დით. რა­ტომ?

- ეგ კონ­კურ­სი და ეგ პე­რი­ო­დი კარ­გად მახ­სენ­დე­ბა. მანდ ეტა­პე­ბიც საკ­მა­ოდ წარ­მა­ტე­ბით გა­ვი­ა­რე. ყვე­ლა­ფე­რი იყო არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი, მე­ო­რე ად­გილ­ზე გული არ დამ­წყვე­ტია. ეს იმას არ ნიშ­ნავ­და, რომ ვინ­მე­ზე ნა­ლე­ბი ვარ თუ მეტი. იმ შოუს შემ­დეგ ვფიქ­რობ­დი, რომ მეტი გან­ვი­თა­რე­ბა შე­მეძ­ლო, რის შე­საძ­ლებ­ლო­ბაც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ვერ ვხე­დავ­დი. არა­და, ძა­ლი­ან მინ­დო­და, მეტი გა­ნათ­ლე­ბა და გა­მოც­დი­ლე­ბა მი­მე­ღო იმ ქვე­ყა­ნა­ში, სა­დაც შოუ-ბიზ­ნე­სი მა­ღალ დო­ნე­ზეა გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი და კონ­კუ­რენ­ცი­აც უფრო დი­დია. ასეთ ქვეყ­ნად ამე­რი­კა მი­ვიჩ­ნიე. ჩემი აზ­რით, სა­დაც ასე­თი კონ­კუ­რენ­ცი­აა, მით მეტი სა­შუ­ა­ლე­ბაა იმის­თვის, რომ უკეთ გან­ვი­თარ­დე...

აქ ჩა­მოს­ვლის შემ­დეგ ვმუ­შა­ობ­დი - ქორ­წი­ლებ­ში ვმღე­რო­დი ბენ­დებ­ში, წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, რომ ამე­რი­კა­ში ამი­თაც კი დიდი გა­მოც­დი­ლე­ბა და­ვაგ­რო­ვე... სა­ერ­თოდ აქ წა­მოს­ვლა, მუ­სი­კა­ლუ­რად მე­ტად გან­ვი­თა­რე­ბა ოც­ნე­ბად მქონ­და გა­დაქ­ცე­უ­ლი. ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში ყვე­ლა­ფე­რი ისე მოხ­და, რომ ის პრო­ექ­ტე­ბიც, რა­შიც მა­ნამ­დე ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი, იმის­კენ მი­დი­ო­და და იმის­თვის მამ­ზა­დებ­და ფი­ნან­სუ­რად, ვო­კა­ლუ­რად, ფი­ზი­კუ­რად, რომ აქ წა­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი...

"X ფაქ­ტო­რის" მერე სა­ქარ­თვე­ლო­ში ალ­ბო­მი ჩავ­წე­რე, რი­თაც მად­ლო­ბა მინ­დო­და, ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის გა­და­მე­ხა­და. ის იყო ჩემი სა­მად­ლო­ბე­ლი: გი­ტო­ვებთ ალ­ბომს და ამე­რი­კა­ში მივ­დი­ვარ, რომ მეტი წარ­მა­ტე­ბა მო­ვუ­ტა­ნო სა­კუ­თარ თავს და ჩემს ხალ­ხს. მი­ხა­რია, როცა ქარ­თვე­ლე­ბის­გან ჩემი მი­სა­მარ­თით თბილ და სიყ­ვა­რუ­ლით სავ­სე კო­მენ­ტა­რებს ვკი­თხუ­ლობ. იხილეთ სრულად