"მასზე ქალები გიჟდებოდნენ... მისი დეიდა ნატო ვაჩნაძე იყო" - "ოთარაანთ ქვრივის" მსახიობის წარუმატებელი კარიერა, უიღბლო ქორწინებები და შვილიშვილი, რომელიც კალათბურთის ამომავალი ვარსკვლავია | Allnews.Ge

"მასზე ქალები გიჟდებოდნენ... მისი დეიდა ნატო ვაჩნაძე იყო" - "ოთარაანთ ქვრივის" მსახიობის წარუმატებელი კარიერა, უიღბლო ქორწინებები და შვილიშვილი, რომელიც კალათბურთის ამომავალი ვარსკვლავია

28 ოქ­ტომ­ბერს მსა­ხი­ობ­სა და მწე­რალ ბო­რის ან­დრო­ნი­კაშ­ვილს 90 წელი შე­უს­რულ­დე­ბო­და, თუმ­ცა უკვე 28 წე­ლია, რაც ის ცო­ცხა­ლი აღარ არის. ის იყო ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე იმე­დის­მომ­ცე­მი სტუ­დენ­ტი VGIK-ში, თუმ­ცა წარ­მა­ტე­ბუ­ლი კა­რი­ე­რა ვერ აა­წყო. მის ან­გა­რიშ­ზე მხო­ლოდ ერთი სცე­ნა­რის და 7 რო­ლია კი­ნო­ში. მაგ­რამ პი­როვ­ნუ­ლად ის გა­მორ­ჩე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნი იყო – მას­ზე შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი იყო უამ­რა­ვი ქალი. ის იყო ლუდ­მი­ლა გურ­ჩენ­კოს მე­უღ­ლე და მისი ქა­ლიშ­ვი­ლის მამა, ხოლო 5 წელი კი ქორ­წი­ნე­ბა­ში ცხოვ­რობ­და ნონა მორ­დი­უ­კო­ვას­თან. რა­ტომ არ ატა­რებ­და ის მა­მის, მწე­რალ ბო­რის პილ­ნი­ა­კის, გვარს და რის გა­მოც წა­ვი­და კი­ნო­ინ­დუსტრი­ი­დან – ქვე­ვით მო­გიყ­ვე­ბით.

რუსი მწერ­ლი­სა და ქარ­თვე­ლი არის­ტოკ­რა­ტი მსა­ხი­ო­ბის შვი­ლი

boris-andronikashvili-2-79302-1729318577.jpg

ბო­რი­სის მშობ­ლე­ბი, მსა­ხი­ო­ბი კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი და მწე­რა­ლი ბო­რის პილ­ნი­ა­კი

მისი მშობ­ლე­ბი ნი­ჭი­ე­რი და ცნო­ბი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი იყ­ვნენ. სხვა ეპო­ქა­ში რომ ეცხოვ­რათ, შე­საძ­ლოა მათი ოჯა­ხის ბედი სხვაგ­ვა­რად წარ­მარ­თუ­ლი­ყო. ბო­რი­სის დედა, მსა­ხი­ო­ბი და კი­ნო­რე­ჟი­სო­რი, სა­ქარ­თვე­ლოს დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი არ­ტის­ტი, კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი, წარ­მო­შო­ბით ქარ­თვე­ლი თა­ვა­დუ­რი ოჯა­ხის, ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლე­ბის, შთა­მო­მა­ვა­ლი იყო. 1920-იან წლებ­ში მსა­ხი­ო­ბად და რე­ჟი­სო­რის ასის­ტენ­ტად მუ­შა­ობ­და, ხოლო 1936 წელს VGIK-ის სა­რე­ჟი­სო­რო ფა­კულ­ტე­ტი და­ამ­თავ­რა. ერთ წე­ლი­წად­ში მათ ოჯახ­ში ტრა­გე­დია მოხ­და.

ოთხი წლით ადრე, კირა ცო­ლად გაჰ­ყვა მწე­რალ ბო­რის პილ­ნი­აკს, რო­მე­ლიც გერ­მა­ნე­ლი კო­ლო­ნის­ტე­ბის შთა­მო­მა­ვა­ლი იყო. ქორ­წი­ნე­ბი­დან ერთი წლის შემ­დეგ ვაჟი, ბო­რი­სი, შე­ე­ძი­ნათ. ხოლო შვი­ლის მე­სა­მე და­ბა­დე­ბის დღეს, 1937 წელს, პილ­ნი­ა­კი და­ა­პა­ტიმ­რეს, ის სახ­ლი­დან აიყ­ვა­ნეს. მწე­რა­ლი უკან აღარ დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლა. იქამ­დე ბო­რის პილ­ნი­აკ­მა ია­პო­ნი­ა­ში იმოგ­ზა­უ­რა და ამა­ზე წიგ­ნი და­წე­რა. ეს საკ­მა­რი­სი აღ­მოჩ­ნდა მისი და­პა­ტიმ­რე­ბის­თვის. მწე­რალს ია­პო­ნი­ის სა­სარ­გებ­ლოდ ჯა­შუ­შო­ბა­ში დას­დეს ბრა­ლი, რაც, რა თქმა უნდა ტყუ­ი­ლი იყო, თუმ­ცა აი­ძუ­ლეს რომ ბრა­ლი ეღი­ა­რე­ბი­ნა. ნა­ხე­ვა­რი წლის შემ­დეგ, სიკ­ვდი­ლით დას­ჯა მი­უ­სა­ჯეს და გა­ნა­ჩე­ნი იმა­ვე დღეს აღ­სრულ­და.

boris-andronikashvili-3-79377-1729318600.jpg

მსა­ხი­ო­ბი კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი

ერთი თვის შემ­დეგ კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლიც და­ა­პა­ტიმ­რეს. მან იცო­და, რა ბედი ელო­და სამ­შობ­ლოს მტრის ოჯა­ხის წევ­რებს, ამი­ტომ მა­ნამ­დე შეძ­ლო შვი­ლის, ბო­რი­სის, დე­დას­თან, თბი­ლის­ში, გაგ­ზავ­ნა. ბე­ბი­ამ ის შვი­ლად აიყ­ვა­ნა და თა­ვი­სი გვა­რი – ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი მის­ცა. ხოლო კირა „ალ­ჟი­რის“ ბა­ნაკ­ში გაგ­ზავ­ნეს, სა­დაც სამ­შობ­ლოს „მო­ღა­ლა­ტე­ებს“ ასახ­ლებ­დნენ ბა­ნაკ­ში. მხო­ლოდ 1956 წელს გა­ა­მარ­თლეს. იხილეთ სრულად