"როგორ მასწავლებელსაც ვისურვებდი რომ მყოლოდა, ისეთი მინდა ვიყო" - გაიცანით 25 წლის მასწავლებელი | Allnews.Ge

"7 წლის წინ მივ­ხუ­რე სკო­ლის კარი, კარ­გად მახ­სოვს ბავ­შვუ­რი ემო­ცი­ე­ბი, ის არას­დროს მინ­და და­მა­ვი­წყდეს. რაც მე მინ­დო­და პე­და­გო­გე­ბის­გან მი­მე­ღო, ვცდი­ლობ, იგი­ვე მივ­ცე ჩემს მოს­წავ­ლე­ებს“, - გვე­უბ­ნე­ბა ქარ­თუ­ლი ენი­სა და ლი­ტე­რა­ტუ­რის 25 წლის მას­წავ­ლე­ბე­ლი, რო­მე­ლიც ხუ­ლოს მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის ღორ­ჯო­მის თე­მის სო­ფელ გორ­გა­ძე­ე­ბის სკო­ლა­ში ას­წავ­ლის.

ლუი შა­ნი­ძე ქო­ბუ­ლეთ­ში და­ი­ბა­და, სკო­ლაც იქ და­ამ­თავ­რა. 8 წელი ბა­თუმ­ში იცხოვ­რა, რად­გან უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში სწავ­ლობ­და - ქარ­თუ­ლი ფი­ლო­ლო­გი­ის ფა­კულ­ტე­ტი და­ამ­თავ­რა.

"დე­დაც მას­წავ­ლე­ბე­ლია, მაგ­რამ ამის გამო არ გა­და­მიდ­გამს ეს ნა­ბი­ჯი. პრო­ფე­სია ჩემი ქარ­თუ­ლის მას­წავ­ლებ­ლის გავ­ლე­ნით ავირ­ჩიე. მან ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში დიდი მო­ტი­ვა­ცია გა­ა­ჩი­ნა. ცხა­დია, ლი­ტე­რა­ტუ­რაც ძა­ლი­ან მიყ­ვარ­და“, - გვე­უბ­ნე­ბა ლუი მას­წავ­ლე­ბე­ლი, რო­მელ­მაც არც მეტი, არც ნაკ­ლე­ბი, სა­კუ­თა­რი ნე­ბით გა­და­წყვი­ტა პე­და­გო­გი­უ­რი პრაქ­ტი­კა მა­ღალმთი­ან რე­გი­ონ­ში გა­ევ­ლო და ეს სურ­ვი­ლი სწრა­ფად აუს­რულ­და.

"ფი­ლო­ლო­გი­უ­რი რომ და­ვამ­თავ­რე, შემ­დეგ გა­მოც­და ჩა­ვა­ბა­რე და მას­წავ­ლებ­ლის მომ­ზა­დე­ბის 60-კრე­დი­ტი­ა­ნი პროგ­რა­მა გა­ვი­ა­რე. პა­რა­ლე­ლუ­რად მუ­შა­ო­ბა და­ვი­წყე ქო­ბუ­ლე­თის ერთ-ერთ სკო­ლა­ში. წელს კი მა­ღალმთი­ან რე­გი­ონ­ში სივი გა­და­ვაგ­ზავ­ნე. გეგ­მა­ში აჭა­რა არ მქო­ნია, რად­გან უფრო სი­ახ­ლე­ე­ბი, გა­მოწ­ვე­ვე­ბი მიყ­ვარს და სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხე­თი, მცხე­თა-მთი­ა­ნე­თი, სვა­ნე­თი ჩავ­წე­რე, თუმ­ცა ბო­ლოს აჭა­რაც და­ვა­მა­ტე... ისე მოხ­და, რომ პირ­ვე­ლი აჭა­რა და­მი­კავ­შირ­და და ჩემს მხა­რე­ში წას­ვლა გა­დავ­წყვი­ტე, - ასე და­ვი­წყებ-მეთ­ქი“, - გვიყ­ვე­ბა ლუი. ის საკ­მა­ოდ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი "ტი­კტო­კე­რია" და ცდი­ლობს მა­ღალმთი­ა­ნი აჭა­რის ცხოვ­რე­ბა ფარ­თო სა­ზო­გა­დო­ე­ბას აჩ­ვე­ნოს.

- მოკ­ლედ, მი­გიწ­ვი­ათ ღორ­ჯო­მის თემ­მა. იყა­ვით მა­ნამ­დე იქ ნამ­ყო­ფი?

- ხუ­ლო­ში ნამ­ყო­ფი ვი­ყა­ვი, მაგ­რამ იმის იქით არ წავ­სულ­ვარ... იქ რომ მივ­დი­ო­დი, ვი­ცო­დი, რომ სწო­რად ვიქ­ცე­ო­დი, მაგ­რამ მარ­ტო სრუ­ლი­ად უცხო გა­რე­მო­ში, სხვა ტრა­დი­ცი­ებ­სა და წეს-ჩვე­უ­ლე­ბებ­ში რომ მი­დი­ხარ, მა­ინც ღე­ლავ. რო­გორც ილია ამ­ბობს, რამ­დე­ნად მო­ვერ­გე­ბი მე და რამ­დე­ნად მო­მერ­გე­ბა მე ის სო­ფე­ლი - იყო ეს ფიქ­რიც.

- და რის­კი მა­ინც გას­წი­ეთ, თა­მა­მი ნა­ბი­ჯი გა­დად­გით 25 წლის ლა­მაზ­მა და ნი­ჭი­ერ­მა გო­გო­ნამ...

- ბა­თუმ­სა და ქო­ბუ­ლეთ­ში საკ­მა­ოდ აქ­ტი­უ­რი ცხოვ­რე­ბა მქონ­და, მაგ­რამ აქ აქ­ტი­უ­რი ცხოვ­რე­ბა ვერ მექ­ნე­ბა. ამ სო­ფელ­ში, სა­დაც ვცხოვ­რობ, ულა­მა­ზე­სი ბუ­ნე­ბაა. შე­უძ­ლე­ბე­ლია ამის შემ­ხედ­ვა­რე ქა­ოს­ში იყო. ეს მხო­ლოდ გამ­შვი­დებს. სა­ერ­თოდ, მშვი­დი ცხოვ­რე­ბა მომ­წონს. ამ ორ თვე­ში სწო­რედ ასეთ ტემპზე გა­და­ვერ­თე. ქა­ლაქ­ში ცხოვ­რე­ბა ბევ­რად ქა­ო­სუ­რია. განაგრძეთ კითხვა