"16-17 წლის ვიყავი, როცა სახლი უკვე აღარ გვქონდა. ქირით ვცხოვრობდით" - ცნობილი მომღერლების უცნობი ცხოვრება
ბაბი კირკიტაძე და თათა გიორგობიანი დღეს საქართველოში ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი გოგონები არიან. თათა ბავშვობიდან მღერის, მაგრამ მიაჩნდა, რომ ეს მისი ჰობი იყო. სამომავლოდ პროფესია ბიზნესის მიმართულებით აირჩია, რასაც დრო და ენერგიაც დაუთმო, თუმცა ჰობმა თავი ისევ შეახსენა და ახლა უკვე ის მისი ერთ-ერთი და ამ ეტაპზე, მთავარი პროფესიაც არის... რაც შეეხება ბაბის, ისიც ბავშვობიდან მღერის და დღეს უკვე ცნობილი ბენდის წევრია.
ბაბი კირკიტაძე ერთი თვის წინ სკანდალში გაეხვა. ეს მას შემდეგ მოხდა, რაც გაირკვა, რომ კასპის მერიამ ბაბი კირკიტაძეს 12 000 ლარი ჩაურიცხა. მერიის ფინანსური სამსახურის დოკუმენტებში აღნიშნულია, რომ მომღერალმა აღნიშნული თანხა ტელეკომპანია "იმედის" "ღამის შოუს ბენდის" მომსახურების გამო მიიღო... 23 ოქტომბერს ბენდმა კასპში "კასპობასთან" დაკავშირებით იმღერა, რისთვისაც მერიისგან 12 ათასი ლარი მიიღო.
როგორია თათას და ბაბის ცხოვრება სცენის მიღმა და რა სირთულეები შეხვდათ ცხოვრებაში, ამის შესახებ მომღერლები თავად ჰყვებიან:
ბაბი კირკიტაძე:
- საკმაოდ ბევრი სირთულით იყო ჩემი ცხოვრება დატვირთული. "ფლაერებიც" დამირიგებია ქუჩაში. ამაში არაფერი სათაკილო არ არის. პირიქით, მე სულ მქონდა მოტივაცია, რომ საკუთარი ძალებით შემექმნა რაღაცები. 16-17 წლის ვიყავი, როცა სახლი უკვე აღარ გვქონდა. ქირით ვცხოვრობდით. შესაბამისად, ჩემი დახმარება სჭირდებოდა ოჯახს. რა საქმეც მხვდებოდა, არაფერზე უარს არ ვამბობდი. დედაჩემს ჰქონდა პატარა მაღაზია და თავიდან ამ მაღაზიისთვის დავიწყე "ფლაერების" დარიგება, მიმტანობაც მიცდია, რესტორნის მენეჯერიც ვყოფილვარ. ზოგადად მზრუნველობაში ვიყავი გაზრდილი და უცებ ასეთ რეალობაში რომ აღმოვჩნდი, ჩემი მშობლები ამას განიცდიდნენ. 18 წლის ვიყავი რესტორანში სიმღერა რომ დავიწყე.
შემდეგ უამრავი სამსახური გამოვიცვალე. ერთ დღესაც ვნახე განცხადება, რომ შოუსთვის ეძებდნენ გოგონას, რომელსაც სიმღერა უნდა სცოდნოდა. მე დედასთან ერთად წავედი კასტინგზე. ამის შემდეგ დაიწყო კიდევ უფრო საინტერესო ცხოვრება. უკვე აღვნიშნე, რომ სახლი არ გვქონდა და ადრეული ასაკიდან მომიწია ფიქრი იმაზე, რომ ყოველი თვიდან ქირა იყო გადასახდელი. ასე გრძელდებოდა 9 წელი და როგორც იქნა სახლი ვიყიდე. მადლიერი ვარ ყველა ადამიანის ვინც ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპზე შეხვედრია. მადლობა მეგობრებს - რომ არა ისინი ვერ შევძლებდი ამ ბინის ყიდვას.