იცით, რატომ არ უყვართ იაპონელებს ქერები? - რა ვიცით სუბკულტურაზე, რომელიც იაპონურ სტერეოტიპებს ამსხვრევს
იაპონიაში ტრადიციული სილამაზის სტანდარტი განსხვავდება დასავლურისგან. ადგილობრივი სილამაზის იდეალი ხშირად ასოცირდება გლუვ, ღია ფერის კანთან, სწორი შავი თმით, პატარა სახის ფორმით და დიდი, გამოკვეთილი თვალებით. ქერები კი, მათი ღია თმითა და ხშირად ღია თვალებით, განსხვავებულ იერსახეს ქმნიან, რაც შეიძლება „უცხოობად“ აღიქმებოდეს.
იაპონურ საზოგადოებაში ხშირად უყვართ საკუთარი წესრიგისა და ერთგვაროვნების შენარჩუნება. ქერა ან საერთოდ უცხოელი შეიძლება აღიქმებოდეს როგორც „განსხვავებული“, რაც ზოგად კონსერვატიულ გარემოში ადვილად გამაღიზიანებელი ხდება. თუმცა, ამ ფონზე მაინც არის გამონაკლისები — იაპონიაში საკმაოდ პოპულარულია უცხოელი ქერების მომღერლები, მსახიობები და მოდელები.
განგურო იაპონიის ქუჩებში 90-იანი წლების ბოლოს გამოჩნდა. სუბკულტურის წარმომადგენლები ძალიან უჩვეულოდ გამოიყურებოდნენ შავთმიანი, ფერმკრთალი იაპონელი ქალების ფონზე: ისინი იყენებდნენ მუქ თვითგამრუჯველ საშუალებას და იღებავდნენ თმას. ძალიან სწრაფად გახდნენ ერთ-ერთი იმ სოციალური ჯგუფი, რომელსაც სხვა იაპონელებს უბრალოდ სძულდათ. და ეს გასაკვირი არ არის, ტრადიციებზე აგებულ და მისი კულტურის პატივისმცემელ ქვეყანას არ სურდა მიეღო ფერადი და თავხედი გოგონები, რომლებიც ძალიან განსხვავდებოდნენ ზოგადი ფონისგან.
ვინ იყვნენ განგუროები?
განგუროს გოგონები 90-იანი წლების ბოლოს გამოჩნდნენ, მაგრამ მათი პოპულარობის პერიოდი 2000-იან წლებში დაიწყო. მათი სუბკულტურა ჩამოყალიბდა სხვა თემში, „გიარუს“ ფარგლებში, რომელიც მომდინარეობს ინგლისური სიტყვიდან „gal“ - გოგონა. გიარუ გოგონები იყვნენ, რომლებსაც არ ეშინოდათ დამკვიდრებული ნორმების დარღვევის, კაშკაშა გარეგნობა ჰქონდათ და გამომწვევად იქცეოდნენ.
ისინი ბრბოში გამოირჩეოდნენ: მათ ძალიან მუქი კანი ჰქონდათ. კლიმატის გამო იაპონელებისთვის რუჯის მიღება რთულია, ამიტომ განგურო თვითგამრუჯავ საშუალებებს იყენებდა ან სოლარიუმში დადიოდა. სოლარიუმი იაპონიაში იაფი სიამოვნება არ ყოფილა, ამიტომ ისინი ბევრს ხარჯავდნენ იმიჯისთვის.
იცვლიდნენ თმის ფერსაც. თმას ქერა ფერის სხვადასხვა ელფერში იღებავდნენ, მეტალისფერ-ნაცრისფერიდან თაფლისფერსა და ღია წითელამდე. ყველაზე სასურველი და ძნელად მისაღწევი ფერები პლატინისფერი ქერა იყო.
განგუროს სუბკულტურა
განგუროს მაკიაჟი ხმამაღალი იყო: თვალებს ღია ჩრდილებით უსვამდნენ ხაზს, მიღებულ ეფექტს „პანდას თვალები“ ერქვა, ტუჩებიც ღია ფერის ჰქონდათ, ღია ვარდისფერ და თეთრ ტუჩსაცხსაც კი ირჩევდნენ.
ატარებდნენ ფერად ლინზებს და სახეზე ბრჭყვიალა კრისტალებს იკრავდნენ. თმაში ეგზოტიკური ყვავილები ეკეთათ. ნათელ და მასიურ აქსესუარებს ირჩევდნენ.
განგუროს სტილის კიდევ ერთი თვალსაჩინო თვისება იყო ძალიან მაღალი პლატფორმის ჩექმები, ხოლო ქვედაბოლოები და შორტები ყოველთვის მოკლე ჰქონდათ.
საზოგადოებაში უარყოფა
ყურადღების მიპყრობა და გამორჩევა იაპონელებისთვის დამახასიათებელი არ არის, თუმცა განგურო დამყარებული წესრიგის წინააღმდეგ პროტესტის სიმბოლოდ იქცა. უფროსი თაობა უარყოფდა მათ და თანატოლები ეჭვის თვალით უყურებდნენ. მთავარი დაბრკოლება სწორედ ეს იყო. რადგან ტანსაცმლის გახდა შესაძლებელია, მაგრამ კანის ფერს რამდენიმე წუთში ვერ შეცვლი. განგურო კანის სითეთრის ხელყოფაში დაადანაშაულეს. და ეს იაპონელებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.
ეს არის თეთრი კანი, რომელიც იაპონიაში სილამაზის სტანდარტად არის აღიარებული. დიდი ხანია ითვლებოდა, რომ ამით მხოლოდ არისტოკრატები დაიკვეხნიან, რომლებიც იშვიათად ტოვებენ სახლს. მუქი ფერი გლეხებს ახასიათებდათ და ეს არისტოკრატებს ცუდად ეჩვენებოდათ. სითეთრე პრივილეგიისა და სტატუსის სიმბოლო იყო.
იაპონიაში თეთრი კანი დღემდე ფასობს და გოგონების უმეტესობა ამ მხრივ ერთნაირად გამოიყურება. დღეს ბაზარზე არსებული მრავალი კოსმეტიკური პროდუქტი გათეთრების ეფექტს გვპირდება.
ამიტომ, განგურო, რომლებიც მუქი კანის ქონის სურვილით დიდი ხნის ტრადიციებს ეწინააღმდეგებოდნენ, უბრალოდ გარიყულები გახდნენ. საზოგადოებისთვის წაყენებული გამოწვევის იგნორირება შეუძლებელი იყო. იხილეთ სრულად