იცოდით, რატომ უზიარებდნენ ჩუქჩები ცოლებს ოჯახის სხვა მამაკაცებს მე-20 საუკუნემდე და რა იყო ამ უცნაური ჩვეულებრის რეალური მიზეზი?
ძნელი დასაჯერებელია, რომ მე-20 საუკუნეში ახალგაზრდა ქვრივი მშვიდად თანხმდებოდა მის მაზლზე ან ოჯახის სხვა მამაკაცზე თავიდან დაქორწინებას. ის შეიძლება სრულიად უსიამოვნო ყოფილიყო გოგონასთვის, მაგრამ მან მაინც ვერ ბედავდა დაერღვია წინაპრების წესები და ტრადიციები.
ზუსტად ასე ხდებოდა ჩუქჩებს შორის რამდენიმე საუკუნის განმავლობაში. ამ ტრადიციას ეწოდა ლევირატი (Levirate) და ძველ დროში არაერთ ხალხში იყო გავრცელებული. მისი კანონების თანახმად, ქალი ითვლებოდა მხოლოდ საკუთრებად, რომელიც მეუღლის უეცარი გარდაცვალების შემთხვევაში მემკვიდრეობით გადადიოდა.
ისტორიკოსების აზრით, ლევირატის კანონი საერთო ითვლებოდა მთელ ძველ აღმოსავლეთში და აღწერილი იყო ბიბლიაშიც. თუმცა მისი განხორციელება სულაც არ იყო სავალდებულო. ეს წესი მხოლოდ რეკომენდაცია იყო დაქორწინებული წყვილებისთვის, მაგრამ ჩუქჩებში ყველაფერზე მეტად პატივს სცემდნენ კანონს, საზოგადოების მიერ დაგმობის შიშით.
მისი დაცვა აუცილებელი იყო იმისთვის, რომ მცირერიცხოვან ხალხს შეძლებოდა გადარჩენა მძიმე პირობებში. მარტო დარჩენილი ქალი პრაქტიკულად განწირული იყო, რადგან საკუთარი თავის და შვილების გამოკვებას ვერ შეძლებდა.
ძლიერი პატრონის ყოლა ეხმარებოდა მას ღირსეული არსებობის გაგრძელებასა და ცხოვრებაში ისე, როგორც ადრე. გარდა ამისა, ქმრის ძმა ვალდებული იყო ყველა მისი შვილი ეშვილებინა, საკუთარ შვილებად აღეზარდა. ასეთი ბავშვები ბავშვობიდანვე მიჩვეულები იყვნენ ასეთ ტრადიციებს და ამიტომ მამინაცვალს საკუთარ მამაზე უარესად არ ექცეოდნენ.
ისინი უბრალოდ ეგუებოდნენ იმ ფაქტს, რომ ისინი იყვნენ დიდი ოჯახის წევრები - სადაც ყველა ერთად ცხოვრობდა და რთულ დღეებში ერთმანეთს ეხმარებოდნენ. ქორწინებაშიც კი ქალს შეეძლო ქმრის ყველა ნათესავთან ურთიერთობა და ეს არ ითვლებოდა ღალატად.
ერთი და იგივე კლანის წარმომადგენლები იყვნენ ერთი ოჯახი, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ ყველაფერი საერთო ჰქონდათ - მათ შორის ქალები და ბავშვები. ეს გამოწვეული იყო არა ქალის მორალური ღირებულებების ნაკლებობით, არამედ მძიმე აუცილებლობით.
ოჯახის ხაზის გაგრძელება ჩრდილოეთ ხალხებისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანად ითვლებოდა, ამიტომ, თუ წყვილს არ ჰყავდა მემკვიდრეები კანონიერ ქორწინებაში, ქალს შეეძლო ეცხოვრა პარალელურ ურთიერთობებში - მაგალითად, ერთდროულად რამდენიმე ძმასთან.
ამან გაზარდა შთამომავლობის გაჩენის შანსები, ამიტომ არ იყო აკრძალული საზოგადოების მიერ. გარდა ამისა, ასეთმა მრავალფეროვნებამ ხელი შეუწყო ჩუქჩების გადარჩენას და გააძლიერა ოჯახური კავშირები, აღმოფხვრა ჩხუბი და კონფლიქტები, რომლებიც დაფუძნებულია ეჭვიანობაზე. იხილეთ სრულად