80 წლის ოლიმპიური ჩემპიონის პატარა "ქვეყანა" მცხეთაში და წარმატებული მეურნეობა
მოჭიდავე რომან რურუა მეხიკოს 1968 წლის ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონი, ტოკიოს 1964 წლის თამაშების ვერცხლის პრიზიორი, მსოფლიოს 4-გზის ჩემპიონი და კიდევ უამრავი ჯილდოსა თუ პრიზის მფლობელია. მისი სახელი და გვარი დიდ სპორტულ გამარჯვებასთან არის დაკავშირებული.
როგორც გაირკვა, ბატონი რომანი წარმატებული მეურნეც ყოფილა და ამ საქმეს აქტიურად გასული საუკუნის ჯერ კიდევ 80-იან წლებში შეუდგა. იყიდა მიწა მცხეთაში და იქ საკუთარი ხელით ნამდვილი სამოთხე მოაწყო, რასაც 80 წლის ჩემპიონი გულდაგულ დღესაც უვლის. ჩვენი საუბარიც მასთან სწორედ ამ თემას დაეთმო.
- რატომ გაგიჩნდათ სურვილი, თბილისიდან მცხეთაში დასახლებულიყავით?
- მიწის სიყვარული ადამიანს თავიდან, პატარაობიდან უნდა მოგდევდეს... მარტვილის რაიონის სოფელ მუხურჩიდან ვარ. მამაჩემი სოფელში მიწასთან რომ მუშაობდა, ჩვენც გვამუშავებდა, ცალკე ნაკვეთი გვქონდა და თვითონ ვუვლიდი. მერე ბავშვი ხომ იცით, როგორია... ეს ჩემი ნაკვეთია, ვამბობდი და ასე ვმუშაობდი...
მოკლედ, ეს სიყვარული ჩემში ბავშვობიდან იყო ჩადებული. სკოლაში ბოტანიკის კარგი მასწავლებელი გვყავდა, რომელიც გვასწავლიდა დამყნობას, დარგვას და სხვადასხვა მწვანე ოპერაციას, მიწის სამუშაოებს და მანაც შეგვაყვარა ეს ყველაფერი. ამიტომ ბავშვობიდან ვიცი დამყნობა კვირტით, კალმით და რაც მთავარია, ეს საქმე მაინტერესებდა კიდეც. წლები რომ გავიდა, იცით, რაზე დავფიქრდი? შეიძლება თუ არა ცხოვრება ფულის გარეშე? და "ახალი ამერიკა“ აღმოვაჩინე. გავეცი კითხვას პასუხი - შეიძლება ცხოვრება ფულის გარეშე. ოთხი სუბსტანცია - მიწა, ჰაერი, სითბო და წყალი, რაც სიცოცხლის წყაროა, იმის საშუალებას გვაძლევს, რომ, თუ ფული არ გაქვს, მის გარეშეც იარსებო. კი, ვალდებული ხარ, ბუნების ამ ოთხი კომპონენტის დახმარებით იცხოვრო. ისინი ხომ სიცოცხლეს ქმნიან?!
- ე.ი. თუ ფული არ გაქვს, შენი საზრდო თავად უნდა მოიპოვო...
- ვისაც პირადი საზრდო არ გააჩნია და საკუთარ თავს ვერ უვლის, მუდმივად ვიღაცის სარჩენი იქნება... მაგალითად, გასულ ზაფხულს ამ წლისთვის 70 ტონა სიმინდი მივიღე. პურს თუ ფასი მოუმატეს, ამას ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს. პურიც სახლში მაქვს და წისქვილიც. საქონელი მყავს, რძე მაქვს, ყველი, ნადუღი, კარაქი, ხილი, ბოსტნეული...
- ე.ი. ბაზარში არ დადიხართ...
- იშვიათად თუ შევივლი და თევზს შევიძენ, რადგან თევზი ჯერ არ მომიშენებია. მინდა, ამაზეც ვიზრუნო... მოკლედ, რაც ჩემს მამულშია, ყველაფერი ჩემი ოჯახისთვისაა. საკმარისია და ამით კმაყოფილი ვარ. ისეა, რომ შეიძლება, გარეთ საეროდ არაფერზე გავიდე... წყლის მარაგიც მაქვს შექმნილი, 90-ტონიანი ბაკი მაქვს, მაქვს დენის მარაგიც (ქარის საშუალებით), ჩემთან რადიაციის საწინააღმდეგო თავშესაფარიც არსებობს, გათბობა, ყველანაირი კომუნიკაციის საშუალება და სათადარიგო გასასვლელიც.
- თქვენი პატარა "ქვეყანა" შეგიქმნიათ...
- ...მარანი მიწისქვეშ, მთაშია გამოჭრილი, სადაც ზაფხულში რომ შეხვიდე, გაიყინები, ზამთარში კი თბილა. ვფიქრობ და ვზრუნავ, ცხადია ჯანმრთელობაზეც და ყველანაირი პროდუქტი, რასაც ვაწარმოებ, არის ჯანსაღი, ნატურალური, არ ვწამლავ.
გაშენებული მაქვს სხვადასხვა ჯიშის ყურძენი. ბოლოს საჩხერიდან ლაშა ტალახაძის ბაბუამ გამომიგზავნა 40 ძირი ძელშავის ჯიშის ნერგები. ასეთი ყურძენი და მისგან დაყენებული ღვინო აქამდე არ მენახა და გამესინჯა... მომეწონა, რაღაც წაბლის სურნელი აქვს. ახლა 300 ძირი კიდევ შევუკვეთე, უნდა გავამრავლო... მოკლედ, ასე ვცხოვრობ. ხომ ვთქვი - არ მაქვს ფული? ნუ მაქვს, ჯანდაბას, დანარჩენი ყველაფერი ხომ მაქვს. არა, უფულო კაციც არ ვარ, - ასეც არაა... გააგრძელეთ კითხვა