"თავიდან ჩვენ "დაგვაბოლეს", მერე ჩვენ სხვები უნდა "დაგვებოლებინა" - თაღლითური ქოლცენტრის თანამშრომელი გოგონას სკანდალური ინტერვიუ
ჩემი რესპონდენტი გოგონა, მარი, რამდენიმე წლის წინ ახლობლის დახმარებით ქოლცენტრში მოხვდა სამუშაოდ. როგორც ამბობს, მანამდე ტრენინგი გაიარა და რამდენიმე დღის მერე, როცა გაიაზრა, რასთან ჰქონდა საქმე, "სრულ საგიჟეთს" თავი დააღწია. გოგონამ, რომლის გვარსაც შეგნებულად არ ვასახელებთ, წამოსვლის შემდეგ ყველაფერი გააანალიზა და ბედნიერია, რომ თაღლითური სქემის თანამონაწილე არ გახდა, თუმცა დღემდე ცუდად ახსენდება ის სტრესული სამი კვირა.
- ოთხი წლის წინ, როცა ჯერ ისევ სტუდენტი ვიყავი, სამსახურს ვეძებდი და ვინაიდან ენები ვიცოდი, ნაცნობმა შემომთავაზა მასთან წავსულიყავი. კომპანია ქალაქის ცენტრალურ უბანში იყო, მისი სახელი დღემდე არ ვიცი, ვკითხულობდი და ვერავინ გამცა პასუხი, მეპატრონეზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია... ნაცნობმა ერთი ის მითხრა, ეს სამსახური ლეგალურიაო, მუშაობის პროცესში კი გამიკვირდა, ასეთი საქმიანობა როგორ უნდა ყოფილიყო ლეგალური. დღეს უკვე გაშიფრულია, მაგრამ იმხანად ვინ რა იცოდა, რას ემსახურებოდა ქოლცენტრები. ჩემს ნაცნობს დეტალები არ აუხსნია და მითხრა, ქოლცენტრია, უცხოელ კლიენტებთან საუბარი გევალებაო.
როდესაც ინტერნეტში ვაკანსიებს ეძებ, სხვებთან ერთად მითითებულია ქოლცენტრიც. ამით ხდება შენიღბვა, რეალურად ქოლცენტრი ხომ ისაა, სადაც აქეთ გირეკავენ და შენ პასუხობ. როცა ოფისში მივედი, გამარკვიეს მოვალეობებში და მითხრეს, კლიენტებს უნდა დაურეკო და ჩვენი პროდუქტი შესთავაზოო. მოთხოვნა იყო გერმანული ენის მცოდნეზე, 1-2 ჰყავდათ (მე ინგლისურის გარდა, გერმანულიც ვიცოდი და ამიტომ ამიყვანეს). როგორც მერე გავარკვიე, თურმე შვედ და ნორვეგიელ კლიენტებზე "ნადირობდნენ" და მათი ენების მცოდნეებსაც დაეძებდნენ. მისვლისას "ტრენინგიც" გავიარე, სადაც თითქმის ისეთი არაფერი გვისწავლია, რაც მუშაობაში გამოგვადგებოდა. თვითონაც არ იყენებდნენ იმ წესებს. როგორც მერე მივხვდი, მთავარი მოთხოვნა იყო კომუნიკაცია, ის, თუ რამდენად შეგეძლო ადამიანის გრძნობებით და ემოციებით მანიპულირება. თავიდან ჩვენ "დაგვაბოლეს" და მერე ჩვენ სხვები უნდა "დაგვებოლებინა". არც ვიცოდით, რომ უცხოელ კლიენტებს ვატყუებდით, არავის უთქვამს, ეს გევალებათო, ამას პირდაპირ არავინ გვეუბნებოდა, არ გვიხსნიდნენ მუშაობის სპეციფიკას. წამოსვლის შემდეგ მივხვდი და თანდათან გავაკეთე დასკვნა. მუშაობის პროცესში სხვებს რომ ვუყურებდი, მივხვდი, რა გვევალებოდა - მუდმივად ტყუილის თქმა. მეც მეუბნებოდნენ, კლიენტს უთხარი, რომ საქართველოდან კი არა, მაგალითად, ბრიტანეთიდან ან ევროპის სხვა ქვეყნიდან ურეკავო. ალბათ იმიტომ, რომ ბევრ მათგანს საქართველო არც ექნებოდა გაგონილი და მისთვის სხვა ქვეყანა უფრო სანდო იქნებოდა.
ერთკვირიანი ტრენინგი მთავარმა მენეჯერმა ჩაგვიტარა. იქ არიან უფროსი მენეჯერები, დანარჩენები ხელქვეითები, ანუ უმცროსები. საინტერესო ისაა, რომ ვინც უმცროსებიდან კლიენტს ერთხელ "დაუკერავდა" და ანგარიშზე ფულს ჩაარიცხვინებდა, შემდეგ უფროსი მენეჯერი ერთვებოდა საქმეში - მეორედ ის ურეკავდა, რათა მისთვის უფრო მეტი თანხა ჩაერიცხვინებინა (თვითონ უფრო გამოცდილი იყო და ამიტომ).
ოფისში იყო უამრავი ტელეფონის ნომერი და საათები გადიოდა რეკვაში, დღეში ერთი თანამშრომელი ხანდახან 300-400 ნომერზე ადიოდა. ამ 400-დან შეიძლება ყურმილი 4-5 კაცს აეღო. როცა ადგილი მიმიჩინეს, ვლოცულობდი, ყურმილი არავის აეღო (ტელეფონზე ლაპარაკი ისედაც არ მიყვარს, თან სხვებს რომ ვუყურებდი, რამდენი უნდა მელაპარაკა, ცუდად ვხდებოდი). არც ვიყავი დარწმუნებული, თუ ეს საქმე გამომივიდოდა. თავიდან მჯეროდა, რაც მითხრეს - ვინმეს თუ ჩავარიცხვინებდი, მას ფული მართლა გაუორმაგდებოდა. ტრენინგის დროს გვითხრეს, ზოგი ფულს იგებს და ზოგი აგებს, აქციებში როგორც დებენ ფულს და ხან მოგებას ნახულობენ, ხან წაგებას, ასეაო. რაღაც ეკონომიკური საიტებიც მოგვცეს, დროდადრო უნდა შეგვემოწმებინა ბირჟაზე რა ხდებოდა, როგორი იყო აქციების ფასები, რაც კლიენტთან ლაპარაკისას უნდა გამოგვდგომოდა - უნდა მეთქვა, მაგალითად, APPLE-ის აქციის ფასმა აიწია და უნდა იჩქაროთ, დღესვე ჩადოთ ფული-მეთქი. მიდიოდა ადამიანების წამოგება - თუ არ იჩქარებ, გამდიდრების შანსს დაკარგავო... ზარებს უმეტესად არც პასუხობდნენ, ყოფილა შემთხვევა, კლიენტები გეჩხუბებოდნენ, იგინებოდნენ, როგორც ჩანს, მობეზრებული ჰქონდათ ზარები - მარტო ჩვენები კი არა, სხვებიც ურეკავდნენ, ის ნომრები სხვა ქოლცენტრებსაც ხომ ექნებოდათ? გააგრძელეთ კითხვა