"არავის სჯეროდა, რომ ამ მიგდებულ გარემოში რამეს შევძლებდით, მაგრამ" - ქალაქიდან ატენში გადასახლებული წყვილის ისტორია | Allnews.Ge

2013 წლის დამ­დეგს იყო მხო­ლოდ იდეა და სურ­ვი­ლი, ატე­ნის ხე­ო­ბა­ში ვე­ნა­ხი გა­ე­შე­ნე­ბი­ნა, ყუ­რძე­ნი და­ე­წუ­რა და ნა­ტუ­რა­ლუ­რი მეღ­ვი­ნე­ო­ბის­თვის მო­ე­კი­და ხელი. იდე­ას ხორ­ცი შე­ას­ხა და დღეს უკვე ცნო­ბი­ლი ფერ­მე­რია. ხე­ლოვ­ნე­ბათმცოდ­ნე ნიკა ვა­ჩე­იშ­ვილ­თან, პრო­ფე­სორ­სა და კულ­ტუ­რუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ო­ბის დაც­ვის ეროვ­ნუ­ლი სა­ა­გენ­ტოს ყო­ფილ ხელ­მძღვა­ნელ­თან, სხვა დრო­საც გვი­სა­უბ­რია ატე­ნუ­რი ცხოვ­რე­ბი­სა და ში­ნა­მე­ურ­ნე­ო­ბის შე­სა­ხებ. რო­გორც ამ­ბო­ბენ, ნი­კას ბევ­რი ღვი­ნო ბრმად იც­ნო­ბა, რად­გან მისი ვე­ნა­ხე­ბი გა­ნუ­მე­ო­რე­ბელ ბუ­კეტს ქმნის. ჩი­ნუ­რი, გო­რუ­ლი მწვა­ნე, თავკვე­რი და ბუ­დე­შუ­რი ის ჯი­შე­ბია, რომ­ლე­ბი­თაც ღვი­ნოს წუ­რავს.

ნიკა ვა­ჩე­იშ­ვი­ლი:

- გა­სუ­ლი წე­ლი­წა­დი ყო­ველ­დღი­უ­რი შრო­მით იყო სავ­სე. სტუმ­რი­ა­ნო­ბა­საც არ ვუ­ჩი­ო­დით, თუმ­ცა უკე­თე­სიც გვახ­სოვს. ყო­ველ­დღე გვყავ­და უცხო­ე­ლი სტუმ­რე­ბი, ძი­რი­თა­დად, ოჯა­ხუ­რი ფორ­მა­ტით. სა­ინ­ტე­რე­სო წე­ლი­წა­დი იყო. სტუმ­რე­ბი ჩვენ­თან, ოჯახ­ში მო­დი­ან და ქვე­ყა­ნას ასე, შიგ­ნი­დან უყუ­რე­ბენ. ჩვენ მათი მას­პინ­ძლე­ბი ვართ. ეს ფი­ზი­კუ­რად ძნე­ლია, მაგ­რამ კომ­პენ­სა­ცი­აც არის ხოლ­მე, სტუმ­რე­ბი გვეხ­მა­რე­ბი­ან: ვე­ნახ­ში ფუს­ფუ­სე­ბენ, ხი­ლი­სა და ბოსტნე­უ­ლის მოყ­ვა­ნა­ში, ჩი­რის გა­კე­თე­ბა­ში, ღვი­ნის შიდა დე­გუს­ტა­ცი­ა­ში (ლა­ბო­რა­ტო­რი­ულ­ში), შე­მო­ღობ­ვა­ში, ფი­სო­ე­ბი­სა და ცუ­გე­ბის და­პუ­რე­ბა­ში გვეხ­მა­რე­ბი­ან. ამი­ტომ დიდ­ხანს რჩე­ბი­ან. ჩვე­ნი მიღ­წე­ვა ის არის, რომ მომ­დევ­ნო წელს ისევ ჩა­მო­დი­ან და ოჯა­ხის წევ­რე­ბი ჩა­მოჰ­ყავთ.

წლის დამ­დეგს იყო მხო­ლოდ იდეა და სურ­ვი­ლი, ატე­ნის ხე­ო­ბა­ში ვე­ნა­ხი გა­ე­შე­ნე­ბი­ნა, ყუ­რძე­ნი და­ე­წუ­რა და ნა­ტუ­რა­ლუ­რი მეღ­ვი­ნე­ო­ბის­თვის მო­ე­კი­და ხელი. იდე­ას ხორ­ცი შე­ას­ხა და დღეს უკვე ცნო­ბი­ლი ფერ­მე­რია. ხე­ლოვ­ნე­ბათმცოდ­ნე ნიკა ვა­ჩე­იშ­ვილ­თან, პრო­ფე­სორ­სა და კულ­ტუ­რუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ო­ბის დაც­ვის ეროვ­ნუ­ლი სა­ა­გენ­ტოს ყო­ფილ ხელ­მძღვა­ნელ­თან, სხვა დრო­საც გვი­სა­უბ­რია ატე­ნუ­რი ცხოვ­რე­ბი­სა და ში­ნა­მე­ურ­ნე­ო­ბის შე­სა­ხებ. რო­გორც ამ­ბო­ბენ, ნი­კას ბევ­რი ღვი­ნო ბრმად იც­ნო­ბა, რად­გან მისი ვე­ნა­ხე­ბი გა­ნუ­მე­ო­რე­ბელ ბუ­კეტს ქმნის. ჩი­ნუ­რი, გო­რუ­ლი მწვა­ნე, თავკვე­რი და ბუ­დე­შუ­რი ის ჯი­შე­ბია, რომ­ლე­ბი­თაც ღვი­ნოს წუ­რავს.

ნიკა ვა­ჩე­იშ­ვი­ლი:

- გა­სუ­ლი წე­ლი­წა­დი ყო­ველ­დღი­უ­რი შრო­მით იყო სავ­სე. სტუმ­რი­ა­ნო­ბა­საც არ ვუ­ჩი­ო­დით, თუმ­ცა უკე­თე­სიც გვახ­სოვს. ყო­ველ­დღე გვყავ­და უცხო­ე­ლი სტუმ­რე­ბი, ძი­რი­თა­დად, ოჯა­ხუ­რი ფორ­მა­ტით. სა­ინ­ტე­რე­სო წე­ლი­წა­დი იყო. სტუმ­რე­ბი ჩვენ­თან, ოჯახ­ში მო­დი­ან და ქვე­ყა­ნას ასე, შიგ­ნი­დან უყუ­რე­ბენ. ჩვენ მათი მას­პინ­ძლე­ბი ვართ. ეს ფი­ზი­კუ­რად ძნე­ლია, მაგ­რამ კომ­პენ­სა­ცი­აც არის ხოლ­მე, სტუმ­რე­ბი გვეხ­მა­რე­ბი­ან: ვე­ნახ­ში ფუს­ფუ­სე­ბენ, ხი­ლი­სა და ბოსტნე­უ­ლის მოყ­ვა­ნა­ში, ჩი­რის გა­კე­თე­ბა­ში, ღვი­ნის შიდა დე­გუს­ტა­ცი­ა­ში (ლა­ბო­რა­ტო­რი­ულ­ში), შე­მო­ღობ­ვა­ში, ფი­სო­ე­ბი­სა და ცუ­გე­ბის და­პუ­რე­ბა­ში გვეხ­მა­რე­ბი­ან. ამი­ტომ დიდ­ხანს რჩე­ბი­ან. ჩვე­ნი მიღ­წე­ვა ის არის, რომ მომ­დევ­ნო წელს ისევ ჩა­მო­დი­ან და ოჯა­ხის წევ­რე­ბი ჩა­მოჰ­ყავთ.

- ეს არ არის სტან­დარ­ტუ­ლი ტუ­რიზ­მი.

- დიახ, მო­ვი­და, ხა­ჭა­პუ­რი მი­ირ­თვა და გა­იქ­ცაო, ასე არ არის. ეს უფრო სა­ქარ­თვე­ლოს გაც­ნო­ბაა. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, ატე­ნი ტე­რა­სე­ბის მეღ­ვი­ნე­ო­ბის "ქვე­ყა­ნაა". ჩვენს ერთ-ერთ ვე­ნახს ზე­მოთ, კლდე­ებ­ში, რო­მელ­საც ზედა ვე­ნახს ვე­ძახ­დით, ტე­რა­სე­ბი და­ვა­მა­ტეთ - გავ­კა­ფეთ ბუჩ­ქნა­რი, მო­ვა­ცი­ლეთ უსარ­გებ­ლო ვე­ლუ­რად წა­მო­სუ­ლი მცე­ნა­რე­ე­ბი. გა­ვაწკრი­ა­ლეთ, გა­მო­ვა­ჩი­ნეთ ძვე­ლი ტე­რა­სე­ბიც და ახა­ლიც მი­ვუ­მა­ტეთ. ფერ­დე­ბიც გა­ვუ­მაგ­რეთ, წყლის გა­დამ­ყვა­ნი სის­ტე­მა გავ­მარ­თეთ და იქ ახა­ლი ვე­ნა­ხის ჩაყ­რას ვა­პი­რებთ. გა­შენ­დე­ბა ჩი­ნუ­რი და გო­რუ­ლი მწვა­ნე. ეს იქ­ნე­ბა ერთ-ერთი სა­ო­ცა­რი და ლა­მა­ზი ვე­ნა­ხი სა­ქარ­თვე­ლო­ში. იქი­დან ტა­ნას ხე­ო­ბა­ზე ყო­ვე­ლი მხრი­დან ულა­მა­ზე­სი ხე­დე­ბი იშ­ლე­ბა. იხილეთ სრულად