"სახლში შემოდის თუ არა, კარს ხურავს, სტუმარს ჩანთას ჩამოართმევს და მოაქვს... " - გაიცანით რაჭველი "ბობო" გასაოცარი უნარებით | Allnews.Ge

თე­მურ გუ­გე­შაშ­ვი­ლი და მისი ოჯა­ხი ონში აგ­რო­ტუ­რიზმს მის­დევს. მათ ეზო-კარს ტუ­რის­ტე­ბი მთე­ლი მსოფ­ლი­ო­დან სტუმ­რო­ბენ, ვის­თვი­საც გუ­გე­შაშ­ვი­ლე­ბი, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს ელ­ჩე­ბიც კი არი­ან.

ბა­ტო­ნი თე­მუ­რი ხეზე მხატ­ვრუ­ლი კვე­თის ოს­ტა­ტია, ონის სამ­ხატ­ვრო სკო­ლა­ში ას­წავ­ლის. სკო­ლა­ში, რომ­ლის ხელ­მძღვა­ნე­ლიც მისი მე­უღ­ლე, ქალ­ბა­ტო­ნი ელე­ნეა...

ამ ოჯა­ხის გა­სა­ო­ცარ და ეთ­ნოგ­რა­ფი­უ­ლად მდი­დარ ეზო-კარ­ზე ბევ­რის თქმა შე­იძ­ლე­ბა, თუმ­ცა ამ­ჯე­რად მხო­ლოდ მათ უგო­ნი­ე­რეს ოთხფე­ხა მე­გო­ბარ "ბომ­ბო­რა­ზე“ შევ­ჩერ­დე­ბით. მსგავ­სი ჭკვი­ა­ნი ცუგა მარ­თლა იშ­ვი­ა­თია. ოჯახს ადა­მი­ა­ნი­ვით უდ­გას გვერ­დით, უამ­რავ საქ­მე­ში ეხ­მა­რე­ბა. ამ გა­მორ­ჩე­უ­ლი თვი­სე­ბე­ბის გამო მას რო­გორც ქარ­თვე­ლე­ბი, ისე უცხო­ე­ლი ტუ­რის­ტე­ბიც კარ­გად იც­ნო­ბენ, რად­გან კე­თი­ლი "ბო­ბოს“ ამა­გი ბევ­რს ახ­სოვს... თე­მურ გუ­გე­შაშ­ვი­ლი "AMBEBI.GE“-ს ახლა მის სა­ო­ცარ ის­ტო­რი­ებს უამ­ბობს.

- ლეკ­ვი იყო, თან, ძა­ლი­ან სუს­ტი, რომ მა­ჩუ­ქეს. შე­რე­უ­ლი ჯი­შია - მამა "ავ­ჩარ­კა“ ჰყავ­და, დედა - "რაჭ­ვე­ლი“ (იცი­ნის)... მას მერე 10 წელი გა­ვი­და. და­ბა­დე­ბის დღე სწო­რედ, 3 კვი­რის წინ ჰქონ­და. ჩემ­მა მე­უღ­ლემ ძეხ­ვის ტორ­ტი გა­უ­კე­თა.

- სა­ო­ცა­რი უნა­რე­ბი ჰქო­ნია, ქცე­ვე­ბით ყვე­ლას აო­ცებს. ასე რო­გორ გაწ­ვრთე­ნით?

- ვცდი­ლობ­დი, მის­თვის თა­ვი­დან­ვე რა­ღა­ცე­ბი მეს­წავ­ლე­ბი­ნა. მინ­დო­და, გა­ე­გო, მის­გან რას მო­ვი­თხოვ­დი.

- რა გინ­დო­დათ, რომ გა­ე­კე­თე­ბი­ნა?

- მა­გა­ლი­თად, სახ­ლში რომ შე­მო­ვი­დო­და, კარი და­ე­ხუ­რა. ამას ვე­უბ­ნე­ბო­დი და ვაჩ­ვე­ნებ­დი კი­დეც, რო­გორ უნდა გა­ე­კე­თე­ბი­ნა. ახლა შე­მო­დის თუ არა, კარს ხუ­რავს. თუ და­ა­ვი­წყდა, ვსაყ­ვე­დუ­რობ - რა­ტომ არ და­ხუ­რე-მეთ­ქი? გარ­ბის და ხუ­რავს...

ნაგ­ვის გა­დაყ­რას ვერ და­ას­წრებ - ვედ­რო ამან უნდა წა­ა­ცუნ­ცუ­ლოს ბუნ­კერ­თან და და­დოს. იმ დროს როცა მი­დის, თუ ვინ­მემ და­ი­ნა­ხა და ყუ­რა­დღე­ბა მი­აქ­ცია, იპ­რან­ჭე­ბა. სულ პრან­ჭვა-გრე­ხით მი­ძუნ­ძუ­ლებს. ძა­ლი­ან სა­სა­ცი­ლო სა­ყუ­რე­ბე­ლია...

ზამ­თარ­ში ოთახ­ში შეშა შე­მო­აქვს...

ბა­ტე­ბი კვერ­ცხებს რომ დე­ბენ, მა­ლა­ვენ, ჰოდა, ადრე დავ­დი­ო­დი და და­ვე­ძებ­დი ხოლ­მე. "ბობო“ მეხ­მა­რე­ბო­და, პო­უ­ლობ­და და ჩემ­თან მოჰ­ქონ­და...

ერთხელ ავა­რი­ა­შიც მოყ­ვა, მან­ქა­ნა და­ე­ჯა­ხა და და­ზი­ან­და. ექიმ­მა წამ­ლე­ბი და­უ­ნიშ­ნა, ნემ­სებს ვუ­კე­თებ­დი. სა­ერ­თოდ, ძაღ­ლებს ნემ­სე­ბი არ უყ­ვართ, როცა სა­ჭი­რო­ე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში უკე­თე­ბენ, იმა­ლე­ბი­ან, ან გარ­ბი­ან. ამას რომ და­ვუ­ძა­ხებ­დი, - ნემ­სის გა­კე­თე­ბის დროა, ამო­დი-მეთ­ქი, ოთახ­ში ამო­ვი­დო­და, დაწ­ვე­ბო­და და ამით მა­ნიშ­ნებ­და, გა­მი­კე­თეო... განაგრძეთ კითხვა

ლალი ფაცია