ყველაზე ხანგრძლივი შიმშილობის ამბები ისტორიიდან - ვინ რატომ შიმშილობდა და რა შედეგით დასრულდა უკიდურესი ფორმის პროტესტი
პროტესტის უკიდურეს ფორმას, შიმშილობას ადამიანები სხვადასხვა მიზეზით მიმართავენ - ისტორიას ახსოვს სოციალური მოთხოვნების გამო დაწყებული ადამიანების შიმშილობა, ასევე პოლიტიკური დევნის, პატიმრობისა, თუ სხვა მიზეზით გამოცხადებული პროტესტი.
საქართველოში ეს თემა ახლა ისეთი აქტუალურია, როგორც არასდროს, რადგანაც ქვეყნის მესამე პრეზიდენტი, პატიმრობაში მყოფი მიხეილ სააკაშვილი უკვე 33-ე დღეა შიმშილობს. ის პირველ ოქტომბერს დააკავეს და რუსთავის სასჯელაღსრულების მე-12 დაწესებულებაში იმყოფება. სააკაშვილმა პატიმრობის პირველი დღიდანვე შიმშილობა გამოაცხადა.
ამ ფონზე გადავხედოთ მსოფლიოს ისტორიაში ყველაზე ხანგრძლივი შიმშლობის ამბებს, პროტესტს, რომელსაც ადამიანებმა სხვადასხვა მიზეზით მიმართეს.
ცეზარ ჩავეზი - 36 დღე
ცეზარ ჩავეზი 1927 წელს მუშათა კლასის ღარიბ, მექსიკურ ოჯახში დაიბადა. ადრეული ასაკიდანვე გააცნობიერა, რომ არაფერი ებადა და უფრო მეტიც, რამდენიც უნდა ეშრომა, შესაძლო იყო, რომ იმ სოციალური ფენის ადამიანს, რომელსაც წარმოადგენდა, ვერაფრისთვის მიეღწია. ახალგაზრდობის წლების დიდი ნაწილი კალიფორნიასა და არიზონაში ფერმერულ საქმიანობაში გაატარა.
ახალგაზრდა ჩავეზი შეძრწუნებული იყო აშშ-ში მისი თანამემამულე მუშების მიმართ დამოკიდებულებით, მონური შრომით, რომელიც მიგრანტებს უწევდათ.
1962 წელს ჩავეზმა გადაწყვიტა შეეცვალა რაიმე იმისთვის, რომ მშრომელთა მდგომარეობა გაუმჯობესებულიყო. მან დააარსა მშრომელთა ეროვნული ასოციაცია და დაიწყო მიტინგების, საპროტესტო აქციების გამართვა. მალევე მისი იდეები ათასობით ადამიანმა გაიზიარა და საპროტესტო აქციებს შეუერთდა.
თუმცა სამწუხაროდ, ამ ტიპის აქციებს შედეგი არ მოჰყოლია. ამიტომაც, ცეზარ ჩავეზამა გადაწყვიტა პროტესტის სხვა მეთოდისთვის მიემართა. მან შიმშილობა გამოაცხადა.
36 დღის განმავლობაში იშიმშილა. ამ დროის განმავლობაში 13 კგ დაიკლო. ჩავეზი 1993 წელს გარდაიცვალა და მშრომელთა უფლებების მოპოვების კუთხით მას უდიდესი წვლილი აქვს შეტანილი.
სოლანჟ ფერნექსი - 40 დღე
სოლანჟი 1934 წელს საფრანგეთში დაიბადა და ის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი პოლიტიკოსი გახდა ქვეყანაში. სოლანჟ ფერნექსის მთავარი მიზანი იყო ადამიანებს უფრო მეტი სცოდნოდათ იმ მავნე გავლენის შესახებ, რასაც ატომური ენერგია გარემოზე ახდენს და თავისი აქტივიზმით ადამიანის ცნობიერების ამაღლებას ცდილობდა.
ცდილობდა, ყველაფერი გაეკეთებინა იმისთვის, რომ საზოგადოებას სცოდნოდა იმ პოტენციური განადგურების შესახებ, რაც შეიძება ატომური რექტორების მწყობრიდან გამოსვლას მოჰყვეს.
პროტესტის სხვა ფორმებით რომ ვერაფერს გახდა, სოლანჟმა შიმშილობა დაიწყო. მას სურდა, რომ ხელისუფლებას უარი ეთქვა ბირთვულ რეაქტორზე და რაც შეიძება მეტ ადამიანს დაეჭირა მხარი მისი პროტესტისთვის.
ის 40 დღის განმავლობაში შიმშილობდა,. სამწუხაროდ, მისი მცდელობა წარუმატებელი იყო, თუმცა ისტორიაში შევიდა, როგორვ მამაცი აქტივისტი, რომელმაც ძალისხმევა არ დაიშურა, რომ მსოფლიოს უკეთესი გარემო ჰქონოდა.