რა დახვდა ამერიკელ კაცს იტალიაში, 8 000 ევროდ შეძენილ ბინაში - სიმართლე ლატრონიკოს იაფ სახლებზე
იტალიაში იაფი სახლების შემძენთა უმეტესობა უბრალოდ მოხიბლულია იმ იდეით, რომ გარიგებით ნაყიდ ფასად შეუძლიათ, უფრო თბილ ადგილას გადავიდნენ, სადაც ასევე, უკეთესი საკვებია.
მაგრამ რა მოხდება, თუ ეს ნაბიჯი თქვენს სიცოცხლის ხანგრძლივობასაც გაზრდის?
ასე ფიქრობს 72 წლის ბინგვა თომასი, რომელიც წარმოშობით კანზასიდანაროს. მან იტალიის სამხრეთით, ბაზილიკატას რეგიონის სიღრმეში, ლატრონიკოში ძველი საცხოვრებელი შეიძინა იმ იმედით, რომ ცხოვრების სტილის შეცვლა მის სიცოცხლეს გაახანგრძლივებდა. რა თქმა უნდა, ფასიც მნიშვნელოვანი ფაქტორი იყო.
თომასმა, რომელიც ამჟამად ლოს-ანჯელესში ცხოვრობს, გადაწყვიტა, 110 კვადრატული მეტრის სახლი შეეძინა. მისი ხელმისაწვდომობის გამო - ფასი მოლაპარაკების შედეგად 8,000 ევრომდე (დაახლოებით $8,662) დაიყვანა.
18 წლის ასაკიდან სოციალურ აქტივიზმში ჩართული თომასი ასევე მოიხიბლა იტალიური ქალაქის სიახლოვით აფრიკასთან, სადაც, როგორც ამბობს, ჰუმანიტარული დახმარების პროექტებში მონაწილეობს.
"სამხრეთ იტალიაში დაფუძნების მთავარი მიზეზი აფრიკის კონტინენტზე უკეთესი წვდომის მიღება იყო, რათა შემძლებოდა ჩემი პენსიის გამოყენება აფრიკაში პროგრამების შესაქმნელად, დასაფინანსებლად, ქსელის შესაქმნელად და მოხალისეობრივი საქმიანობისთვის. მინდოდა ადგილი, რომლის საცხოვრებლად გადაქცევაზეც ბევრს არ დავხარჯავდი, რათა აფრიკული პროექტებისთვის მეტი ფული დამრჩენოდა."
თომასი, რომელიც თავის აქტივისტურ საქმიანობას თვითონ აფინანსებს სამსახიობო სამუშაოებით, მათ შორის რეკლამებით, ინდუსტრიული ფილმებითა და ხმის ჩაწერით, ასევე მოიხიბლა რეგიონის უფრო ჯანსაღი, ნელი ტემპის ცხოვრების სტილით.
"სიცოცხლის ხანგრძლივობა იტალიაში 82.7 წელია, მაშინ, როცა ის აშშ-ში 79 წელია," - ამბობს ის.სინამდვილეში, ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაცია აშშ-ის ამ ასაკობრივ მაჩვენებელს 77-თან უფრო ახლოს აყენებს. "მაგრამ შავკანიანი მამაკაცისთვის ეს 70 წელია. ასე რომ, აშშ-ში უკვე ორი წლით გადავაჭარბე ჩემს ვადას. მაგრამ იტალიაში შემიძლია, 10 დამატებითი წელი მივიღო."
თავდაპირველი მიზეზები, რის გამოც ადამიანები ამ ქვეყანაში იაფ სახლებს ყიდულობდნენ, სხვა იყო. ეს რამდენიმე წლის წინ დაიწყო, როდესაც მოსახლეობისგან დაცლილი და კვდომის პირას მისული ქალაქები ცდილობდნენ, თავიანთი თემების გასაცოცხლებლად ახალი ხალხის მოზიდვა დაეწყოთ.თავდაპირველად, მყიდველთა უმეტესობა, უცხოელი ოჯახები და პენსიონერი წყვილები იყვნენ, რომლებიც დასასვენებელი ადგილის შეძენას ესწრაფვოდნენ.
როგორც ჩანს, ეს დროთა განმავლობაში შეიცვალა და ახლა ხელოვანები, ფილანტროპები და სოციალური აქტივისტები ყიდულობენ სახლებს. იხილეთ სრულად