"სხვა მოგზაურებისგან განსხვავებით ტოტალიზატორებს არ ვაფინანსებინებ ჩემს მოგზაურობებს... მოვინახულე 80 ქვეყანა" - ქართველი მოგზაური, ექსტრემალური თავგადასავლებით | Allnews.Ge

"ბოლო 8 წე­ლია, რაც ციფ­რუ­ლი ნო­მა­დი გავ­ხდი, რაც იმას ნიშ­ნავს რომ 2016 წლის აგ­ვის­ტო­დან ნონ-სტოპ რე­ჟიმ­ში ვმოგ­ზა­უ­რობ და ვცხოვ­რობ დე­და­მი­წის სხვა­დას­ხვა სა­ინ­ტე­რე­სო ად­გი­ლებ­ში. ამ დრო­ის­თვის მო­ვი­ნა­ხუ­ლე 80 ქვე­ყა­ნა" - ამ­ბობს ირაკ­ლი ნი­ნუა, რო­მე­ლიც ათ ენას ფლობს. იგი თა­ვის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად შთამ­ბეჭ­დავ, ექ­სტრე­მა­ლუ­რი თავ­გა­და­სავ­ლე­ბით სავ­სე ცხოვ­რე­ბა­ზე გვი­ამ­ბობს.

- ირაკ­ლი, სად და­ი­ბა­დეთ და აღი­ზარ­დეთ, ბავ­შვო­ბა­ში რამ­დე­ნად ხში­რად სტუმ­რობ­დით სა­ქარ­თვე­ლოს სხვა­დას­ხვა მხა­რეს?

- და­ვი­ბა­დე და გა­ვი­ზარ­დე თბი­ლის­ში. აქ და­ვამ­თავ­რე სკო­ლა და მი­ვი­ღე ოთხი­დან ორი უმაღ­ლე­სი გა­ნათ­ლე­ბა - ბა­კა­ლავ­რი­ა­ტი და პირ­ვე­ლი მა­გის­ტრა­ტუ­რა. ბავ­შვო­ბა­ში იმე­რეთ­ში, კერ­ძოდ ბაღ­დათ­ში ჩავ­დი­ო­დი ყო­ველ ზა­ფხულს, სა­დაც სახ­ლი გვქონ­და. ასე­ვე მშობ­ლებ­თან ერ­თად ნამ­ყო­ფი ვარ აფხა­ზეთ­სა და აჭა­რა­ში.

- სა­ქარ­თვე­ლოს შემ­დეგ პირ­ვე­ლად რო­მელ ქვე­ყა­ნას ეწ­ვი­ეთ და რო­გო­რი იყო შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბე­ბი?

- სა­ქარ­თვე­ლოს შემ­დეგ პირ­ვე­ლი ქვე­ყა­ნა იყო სა­ბერ­ძნე­თი. მახ­სოვს რო­დე­საც სა­ლო­ნიკ­ში მოვ­ხვდი, სა­ოც­რად აღ­ფრთო­ვა­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი. ეს ის პე­რი­ო­დია, რო­დე­საც სა­ბერ­ძნე­თის ვი­ზის მი­ღე­ბა ფან­ტას­ტი­კის ტოლ­ფა­სი იყო... რო­დე­საც სა­ბერ­ძნეთ­ში გავფრინ­დი, ერთი მე­გობ­რის გარ­და ამის შე­სა­ხებ არა­ვინ იცო­და. სა­ბერ­ძნეთ­ში და­სარ­ჩე­ნად მივ­დი­ო­დი, თუმ­ცა ორ კვი­რა­ში უკან დავ­ბრუნ­დი, რაც ალ­ბათ ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში ყვე­ლა­ზე ბრძნუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა იყო. მა­შინ რომ იქ დავ­რჩე­ნი­ლი­ყა­ვი ვერ გა­ვაგ­რძე­ლებ­დი სწავ­ლას (თსუ-ს სტუ­დენ­ტი ვი­ყა­ვი) და ვინ იცის, ჩემი ცხოვ­რე­ბა რო­გორ წა­რი­მარ­თე­ბო­და...

- რო­დის და რო­გორ და­ი­წყეთ მოგ­ზა­უ­რო­ბა და თა­ვი­დან­ვე გეგ­მავ­დით, რომ ამ­დენ ქვე­ყა­ნას ეწ­ვე­ო­დით?

- რაც თავი მახ­სოვს, მოგ­ზა­უ­რო­ბის სურ­ვი­ლი ყო­ველ­თვის მქონ­და. თუმ­ცა ადრე არ მქონ­და ამის ფი­ნან­სუ­რი რე­სურ­სი. მე რო­დე­საც მოგ­ზა­უ­რო­ბა და­ვი­წყე, მა­შინ ეს გა­ცი­ლე­ბით რთუ­ლი იყო. თით­ქმის ყვე­ლა ქვე­ყა­ნა­ში გვჭირ­დე­ბო­და ვიზა, და­ზღვე­ვა... მა­შინ არ არ­სე­ბობ­და ბი­უ­ჯე­ტუ­რი ავი­ა­ხა­ზე­ბი. ვოც­ნე­ბობ­დი იმა­ზე რომ ბევრ ქვე­ყა­ნა­ში მე­მოგ­ზა­უ­რა, თუმ­ცა ვერ წარ­მო­ვიდ­გენ­დი რომ ოდეს­მე მა­გა­ლი­თად ავ­სტრა­ლი­ა­ში მოვ­ხვდე­ბო­დი. ვერც იმას წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რომ 80 ქვეყ­ნის მო­ნა­ხუ­ლე­ბას მო­ვა­ხერ­ხებ­დი ასეთ ად­რე­ულ ასაკ­ში.

- რამ გა­გი­ად­ვი­ლათ ამ­დენ ქვეყ­ნებ­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა?

- სოლო მოგ­ზა­უ­რო­ბის დროს მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ად­გი­ლობ­რივ მო­სახ­ლე­ო­ბას­თან კო­მუ­ნი­კა­ცია, რა­საც ბევ­რი ენის ბა­რი­ე­რის გამო ვერ ახერ­ხებს. მე ეს პრობ­ლე­მა იშ­ვი­ა­თად მაქვს, რად­გან ჯე­როვ­ნად ვფლობ ათ ენას. ფრან­კო­ფო­ნურ ქვეყ­ნებ­შიც საკ­მა­ოდ კარ­გად ვა­ხერ­ხებ ად­გი­ლობ­რი­ვებ­თან კო­მუ­ნი­კა­ცი­ას, იმის­და მი­უ­ხე­და­ვად, რომ ფრან­გუ­ლი არ ვიცი. ეს უკვე გა­მოც­დი­ლე­ბის დამ­სა­ხუ­რე­ბაა. ზო­გა­დად ყო­ველ­თვის ვცდი­ლობ რამ­დე­ნი­მე სი­ტყვა მა­ინც ვის­წავ­ლო ად­გი­ლობ­რივ ენა­ზე, ეს მოგ­ზა­უ­რო­ბის პრო­ცესს არა­მარ­ტო ამარ­ტი­ვებს, არა­მედ უფრო სა­ხა­ლი­სოა ხდის!

- რაც ევ­რო­პა­ში ნა­ხეთ, რო­მე­ლი ქვე­ყა­ნა იყო თქვენ­თვის ყვე­ლა­ზე სა­მახ­სოვ­რო?

- ევ­რო­პა­ში ვცხოვ­რობ 2008 წლი­დან. სხვა­დას­ხვა ეტა­პებ­ზე მო­მი­წია ჩე­ხეთ­ში, იტა­ლი­ა­ში, გერ­მა­ნი­ა­სა და ავ­სტრი­ა­ში ცხოვ­რე­ბა. მი­ჭირს ერთი რო­მე­ლი კონ­კრე­ტუ­ლი ქვეყ­ნის გა­მო­ყო­ფა. ადრე ძა­ლი­ან მიყ­ვარ­და შოტ­ლან­დია. ედინ­ბურ­გი დარ­ჩა ჩემს მეხ­სი­ე­რე­ბა­ში რო­გორც ძა­ლი­ან მის­ტი­უ­რი და ამა­ვე დროს ჯა­დოს­ნუ­რი ქა­ლა­ქი. ასე­ვე ძა­ლი­ან მიყ­ვარს ნი­დერ­ლან­დე­ბი, შვე­ი­ცა­რია და კვიპ­რო­სი. რად­გან ევ­რო­პის თით­ქმის ყვე­ლა ქვე­ყა­ნა­ში ნამ­ყო­ფი ვარ და თა­ნაც არა­ერ­თხელ. ამ კონ­ტი­ნენტზე მოგ­ზა­უ­რო­ბა ისეთ ემო­ცი­ებს უკვე ვე­ღარ იწ­ვევს ჩემ­ში რო­გორ ადრე...

- აფ­რი­კის, აზი­ის ქვეყ­ნე­ბის ვი­ზი­ტე­ბი რო­გორ გახ­სენ­დე­ბათ?

- 2024 წლამ­დე ვი­ყა­ვი ნამ­ყო­ფი აფ­რი­კის მხო­ლოდ და მხო­ლოდ სამ ქვე­ყა­ნა­ში: სამ­ხრეთ აფ­რი­კა­ში, ეგ­ვიპ­ტე­ში და მა­და­გას­კარ­ზე. გა­სუ­ლი წლის ოქ­ტომ­ბრი­დან ამა წლის ივ­ნი­სამ­დე აფ­რი­კის კონ­ტი­ნენტზე გა­ვა­ტა­რე 8 და­უ­ვი­წყა­რი თვე. ამ დრო­ის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვი­მოგ­ზა­უ­რე და ვი­ცხოვ­რე 10 სხვა­დას­ხვა ქვე­ყა­ნა­ში, რო­გო­რე­ბი­ცაა: სე­ნე­გა­ლი, გვი­ნეა, კოტ დი­უ­ვა­რი, განა, ტოგო, ბე­ნი­ნი, ნი­გე­რია, რუ­ან­და, უგან­და და კე­ნია. ასე­ვე შარ­შან გა­ვა­ტა­რე ორი და­უ­ვი­წყა­რი თვე კუნ­ძულ ბა­ლი­ზე. აზი­ის კონ­ტი­ნენტზე ვარ ასე­ვე ნამ­ყო­ფი ტა­ი­ლან­დში, კამ­ბო­ჯა­ში, ჩი­ნეთ­ში, სინ­გა­პურ­ში, მა­ლა­ი­ზი­ა­ში, ყა­ზა­ხეთ­ში, არა­ბე­თის გა­ერ­თი­ა­ნე­ბულ ემი­რა­ტებ­ში, ბაჰ­რე­ინ­ში, ომან­ში. ასე­ვე სა­ქარ­თვე­ლოს ყვე­ლა მე­ზო­ბელ ქვე­ყა­ნა­ში. აზი­ა­ში გა­მო­ვარ­ჩევ­დი ორ ლო­კა­ცი­ას: ანგკორ ვატს კამ­ბო­ჯა­ში და კო­მო­დოს ნა­ცი­ო­ნა­ლურ პარკს ინ­დო­ნე­ზი­ა­ში. შარ­შან წინ 9 თვე გა­ვა­ტა­რე ავ­სტრა­ლი­ა­სა და ახალ ზე­ლან­დი­ა­ში. მას შემ­დეგ ავ­სტრა­ლია ჩემი უსაყ­ვარ­ლე­სი ქვე­ყა­ნაა. ის იმ­დე­ნად უკი­დე­გა­ნო და ამო­უ­წუ­რა­ვია, რომ ნა­ხე­ვა­რი ცხოვ­რე­ბაც რომ გა­ა­ტა­რო ალ­ბათ ვერ ამო­წუ­რავ. სამ­ხრეთ და ჩრდი­ლო­ეთ ამე­რი­კა­შიც ძა­ლი­ან ბევ­რი მოგ­ზა­უ­რია. რამ­დე­ნი­მე წლის წინ გა­ვა­ტა­რე ექვს თვე­ზე მეტი პე­რუ­ში, ჩი­ლე­ში, არ­გენ­ტი­ნა­სა და ბრა­ზი­ლი­ა­ში. იხილეთ სრულად