"მას შემდეგ, რაც აზიის ქვეყნებში დავდგი ფეხი, ევროპისადმი ინტერესი დავკარგე... " - რას ჰყვება გოგონა, რომელმაც უკვე 48 ქვეყანაში იმოგზაურა | Allnews.Ge

"მას შემდეგ, რაც აზიის ქვეყნებში დავდგი ფეხი, ევროპისადმი ინტერესი დავკარგე... " - რას ჰყვება გოგონა, რომელმაც უკვე 48 ქვეყანაში იმოგზაურა

"თუ სწო­რად და­გეგ­მავ, იმა­ზე ნაკ­ლე­ბი ბი­უ­ჯე­ტით შეძ­ლებ მოგ­ზა­უ­რო­ბას, ვიდ­რე წარ­მო­იდ­გენ. მა­გა­ლი­თად 55 ლა­რად 4 დღე სტამ­ბო­ლის მოგ­ზა­უ­რო­ბა­ში ვი­ყა­ვი და დაბ­რუ­ნე­ბულს ხურ­და ჩა­მომ­ყვა" - ამ­ბობს მა­რი­ამ სეხ­ნი­აშ­ვი­ლი. მან უკვე 48 ქვე­ყა­ნა­ში მო­ა­ხერ­ხა მოგ­ზა­უ­რო­ბა, უამ­რა­ვი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბე­ბი და­უგ­როვ­და და გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად სა­ინ­ტე­რე­სო ამ­ბე­ბი ჩვენც გაგ­ვი­ზი­ა­რა...

- მა­რი­ამ, გაგ­ვე­ცა­ნით, გვი­ამ­ბეთ თქვენ­ზე...

- მე ვარ - მა­რი­ამ სეხ­ნი­აშ­ვი­ლი. მოგ­ზა­უ­რი, ბლო­გე­რი, ბლო­გე­რი, ფრი­ლან­სე­რი...

- ბავ­შვო­ბა­ში თუ იმ­ყო­ფე­ბო­დით სა­ქარ­თვე­ლოს სხვა­დას­ხვა კუ­თხე­ში და გა­მორ­ჩე­უ­ლად რო­მე­ლი გახ­სოვთ?

- ბავ­შვო­ბა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა და ახა­ლი ად­გი­ლე­ბის აღ­მო­ჩე­ნა სულ მი­ზი­დავ­და. ხში­რად ვუ­ყუ­რებ­დი შე­მეც­ნე­ბით, ძი­რი­თა­დად სა­მოგ­ზა­უ­რო თე­მა­ტი­კის გა­და­ცე­მებს. ხში­რად წარ­მო­ვიდ­გენ­დი ჩემს თავს იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის ად­გი­ლას, ვინც სა­ო­ცარ ამ­ბებს ჰყვე­ბოდ­ნენ და მინ­დო­და მათ ად­გი­ლას მეც ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი. ბავ­შვო­ბა­ში სამ­წუ­ხა­როდ მხო­ლოდ სას­კო­ლო ექ­სკურ­სი­ე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბით თუ ვნა­ხუ­ლობ­დი სა­ქარ­თვე­ლოს სხვა­დას­ხვა კუ­თხეს.

sexniashvili-mariam-chineti-30273-1749278372.jpg

- სა­ზღვარ­გა­რეთ სად წახ­ვე­დით პირ­ვე­ლად?

- პირ­ვე­ლად სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზღვრე­ბი რო­დე­საც დავ­ტო­ვე, სა­მოგ­ზა­უ­რო ხა­სი­ა­თის არ იყო. ვილ­ნი­უს­ში ერთ-ერთ პრო­ექ­ტში ვი­ღებ­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას. დღემ­დე ლი­ე­ტუ­ვა ჩემი პირ­ვე­ლი სიყ­ვა­რუ­ლია და ახლო პე­რი­ოდ­ში აუ­ცი­ლებ­ლად დავ­ბრუნ­დე­ბი, ამ­ჯე­რად რო­გორც ტუ­რის­ტი. რაც შე­ე­ხე­ბა მოგ­ზა­უ­რო­ბის მხრივ პირ­ვე­ლად თურ­ქეთ­ში წა­ვე­დი, ტუ­რის­ტუ­ლად. სტამ­ბო­ლი და კა­ბა­დო­კია მო­ვი­ნა­ხუ­ლე და სა­ო­ცა­რი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბე­ბით დავ­ბრუნ­დი. მას შემ­დეგ სტამ­ბოლ­ში კი­დევ ბევ­რჯერ დავ­ბრუნ­დი, იმ­დე­ნად შე­მაყ­ვა­რა თავი.

- ევ­რო­პა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ად­გი­ლე­ბი და დღე­ე­ბი გაგ­ვი­ზი­ა­როთ...

- ევ­რო­პა­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა ჩემი შემ­დე­გი ნა­ბი­ჯე­ბი იყო. გან­სა­კუთ­რე­ბით მახ­სოვს 5 ქვეყ­ნის ტური რომ მო­ვა­წყე ერთი გას­ვლით. გერ­მა­ნია, ჩე­ხე­თი, ავ­სტრია, სლო­ვა­კე­თი და უნ­გრე­თი. მოგ­ზა­უ­რო­ბა ახა­ლი და­წყე­ბუ­ლი მქონ­და და ერ­თი­ა­ნად ამ­დე­ნი ემო­ცია ძა­ლი­ან შთამ­ბეჭ­და­ვი იყო. შე­იძ­ლე­ბა გა­გიკ­ვირ­დეთ, მაგ­რამ ფრე­ნე­ბი დი­დად არ მიყ­ვარს, ამი­ტომ ვამ­ჯო­ბი­ნებ ერთი გას­ვლით რამ­დე­ნი­მე ქვე­ყა­ნა მო­ვი­ნა­ხუ­ლო და შე­და­რე­ბით დიდხ­ნი­ა­ნი მოგ­ზა­უ­რო­ბე­ბი მქონ­დეს, ასე ფრე­ნე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბას ვამ­ცი­რებ. აი მა­გა­ლი­თად ასე მო­ვი­ნა­ხუ­ლე ერთი გას­ვლით ჰო­ლან­დია, საფ­რან­გე­თი, ბელ­გია...

გა­სულ წელს ბალ­კა­ნე­თის ქვეყ­ნებს ვეწ­ვიე მსგავ­სი პრინ­ცი­პით, ევ­რო­პის ქვეყ­ნე­ბი­დან რაც მქონ­და დარ­ჩე­ნი­ლი ერთი გას­ვლით მო­ვი­ნა­ხუ­ლე. ჩა­ვე­დი ერე­ვან­ში იქი­დან გა­დავფრინ­დი ბულ­გა­რეთ­ში და შემ­დეგ ავ­ტო­ბუ­სით გა­ვაგ­რძე­ლე გზა, მო­ვი­ა­რე ბალ­კა­ნე­თის ქვეყ­ნე­ბი და ჩა­ვე­დი ავ­სტრი­ამ­დე. ძა­ლი­ან მხი­ა­რუ­ლი, დატ­ვირ­თუ­ლი და ემო­ცი­ე­ბით აღ­სავ­სე ტური გა­მო­ვი­და. ევ­რო­პი­დან ალ­ბათ მა­ინც პორ­ტუ­გა­ლი­ას გა­მოვ­ყოფ­დი, რად­გან ჩემ­თვის ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. აქ კი­დევ სა­ოც­რად პო­ზი­ტი­უ­რი და სტუ­მარ­თმოყ­ვა­რე ხალ­ხი დამ­ხვდა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი სა­ნა­ხა­ო­ბებ­თან ერ­თად ორ­მა­გად ავ­სებ­და ჩემს შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბებს ამ ქვეყ­ნის მი­მართ.

- შრი-ლან­კა, ვი­ეტ­ნა­მი, ჩი­ნე­თი, აფ­რი­კის ქვეყ­ნე­ბი... რა იყო ამ ქვეყ­ნებ­ში ყვე­ლა­ზე გა­საკ­ვი­რი თქვენ­თვის?

- აზია და აფ­რი­კა საკ­მა­ოდ დიდ ეგ­ზო­ტი­კას გვთა­ვა­ზობს. მას შემ­დეგ რაც პირ­ვე­ლად დავ­დგი ფეხი აზი­ის ქვეყ­ნებ­ში, გა­მო­გი­ტყდე­ბით და ევ­რო­პი­სად­მი ინ­ტე­რე­სი დავ­კარ­გე. გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი კულ­ტუ­რა, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი გა­რე­მო და სამ­ზა­რე­უ­ლო. ყვე­ლა­ფე­რი იმ­დე­ნად უცხო და მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნი აღ­მოჩ­ნდა, რომ ვერ ამო­წუ­რავ. და ასე­ვე ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი, ევ­რო­პა­ში ნაკ­ლე­ბად გრძნობ ად­გი­ლობ­რი­ვე­ბის­გან ყუ­რა­დღე­ბას და ცოტა ცივი ხალ­ხია. აზი­ა­ში მსგავ­სი რამ არ მიგ­რძნია. მა­გა­ლი­თად ჩი­ნეთ­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბი­სას ხალ­ხი ისე­თი დიდი სიყ­ვა­რუ­ლით გვხვდე­ბო­და, მო­დი­ოდ­ნენ ჩვენ­თან ფო­ტოს იღებ­დნენ და სულ ცდი­ლობ­დნენ რა­მით პა­ტი­ვი ეცათ. უხა­რო­დათ ტუ­რის­ტის და­ნახ­ვა, რაც ვფიქ­რობ ნამ­დვი­ლად სა­სი­ა­მოვ­ნო ფაქ­ტია. სა­ერ­თოდ სხვა აუ­რაა და ცხოვ­რე­ბის სტი­ლი, რო­მე­ლიც მე ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა. იხილეთ სრულად