მსოფლიოში ცნობილი ქართველი მწიგნობარი, უნიკალური ბიბლიოთეკა და მემკვიდრეთა მრავალწლიანი დავის დეატლები
„ჩემთვის არაფერს ვითხოვ, ჩემი და ჩემი დის სურვილია, რომ ბიბლიოთეკას მიენიჭოს შესაბამისი იურიდიული სტატუსი და ჩემი მშობლების დანატოვარი ერის სულიერი საგანძური ქვეყანას მოხმარდეს. მაინც ვიტოვებ იმედს, რომ ხელისუფლება და პროკურატურა ბიბლიოთეკის ბედით დაინტერესდება, საქმის გამოძიება ობიექტურად დასრულდება და მამია ხარაზის დანატოვარი კუთხისა და ხალხის სარგებლობაში დარჩება. ვერ წარმოიდგენთ, იქ რამხელა შრომაა ჩადებული, რა სიმწრითაა ყველაფერი ნაკოწიწები და უნდა განიავდეს? ეროვნული სულიერი საგანძური რომ არ გაქრეს, მე უნდა ვიბრძოდე ამისთვის, თუ - ხელისუფლება? მამა 59 წლის იყო, როცა გული გაუსკდა პროკურატურაში, ამ წიგნებსა და ბიბლიოთეკას შეეწირა და ასეთი კაცის დანატოვარ ბიბლიოთეკას შვილები ასე რომ მოექცევიან, რა უნდა ვთქვა?“ - გვეუბნება ღვაწლმოსილი ბიბლიოფილის მამია ხარაზის ქალიშვილი ნათელა ხარაზი, რომელიც იმ დავის დეტალებზე საუბრობს, რაც რამდენიმე წელია გრძელდება და რომელიც უნიკალური ბიბლიოთეკის ყოფნა-არყოფნას უქმნის საფრთხეს.
ვინ იყო მამია ხარაზი?
მამია ხარაზი (1936-1997წწ.) - საქართველოს ბიბლიოფილთა საბჭოს თავმჯდომარე, საზღვარგარეთის მწიგნობართა მრავალი საზოგადოების წევრი, წიგნის მოყვარულთა მსოფლიო კონგრესის წევრი. მამია ხარაზის საოჯახო ბიბლიოთეკა, რომელიც ქობულეთში მდებარეობს, შეტანილია მსოფლიო ბიბლიოთეკათა კატალოგში და მასში 50 000-მდე წიგნია დაცული. მამია ხარაზი სისტემატურად აწყობდა წიგნების გამოფენებს საქართველოსა და საზღვარგარეთის ქვეყნებში და მოპოვებული აქვს საერთაშორისო აღიარება.
მამას ხსოვნის უკვდავყოფა მხოლოდ ამ ბიბლიოთეკით შეიძლება
ნათელა ხარაზი:
„მამია ხარაზის ბიბლიოთეკა უნიკალურია და მისი ანალოგი ქვეყანაში (არც ფარგლებს გარეთ) არ არის. მამა ხშირად აწყობდა გამოფენებს როგორც საქართველოში, ისე მის ფარგლებს გარეთ. ის ესენინის საზოგადოება „რადუნიცას“ აქტიური წევრიც იყო, რითაც ძალიან ამაყობდა. ესენინის სიცოცხლეში გამოცემული იყო სულ 29 წიგნი და მას ჰქონდა 26. მამის გარდაცვალების შემდეგ, მე და დედა ვუვლიდით და ვაგრძლებედით კულტურულ საქმიანობას, ბიბლიოთეკაში ლიტერატურულ საღამოებს ვაწყობდით. ოტია იოსელიანი ჩემი მეგობარი იყო და ხშირად სტუმრობდა ჩვენს ბიბლიოთეკას მწერლებთან ერთად. სამი წლის წინ, დედას გარდაცვალების შემდეგ ეს ყველაფერი შეწყდა.
ჩემი მშობლები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ განათლებას, წიგნიერებას და სწორედ ამან განაპირობა საოჯახო ბიბლიოთეკის შექმნის იდეა-განხორციელება. როგორც მამა ამბობდა, მას არ დაუწყია ეს საქმე, სამი თაობა აგროვებდა ამ წიგნებს. მისი ბაბუა ეროვნული გმირი იყო და მისი დაწყებული საქმის გაგრძელება მამამ ითავა. ჩემი მშობლების ლომის წილია ამ უნიკალური ბიბლიოთეკის აქამდე მოტანაში. დედა პოლონელი იყო, პედაგოგი, ლომონოსოვი ჰქონდა დამთავრებული. მამასთვის ამ საქმიანობის საბოლოო მიზანი იყო საქართველოში, კერძოდ, ქობულეთში ისეთი ცენტრის შექმნა, რომელიც წიგნით დაინტერესებულ ადამიანებს საშუალებას მისცემდა მსოფლიო ლიტერატურის უნიკალურ ქმნილებებს ზიარებოდნენ. მათ შორის ბევრია ავტორთა სიცოცხლეში გამოცემული ნიმუშები - მარი ბროსეს „საქართველოს ისტორიის“ ორტომეული, პუშკინის, გუმილიოვის, ესენინის, ანა ახმატოვას - ე.წ. ვერცხლის საუკუნის ცნობილ შემოქმედთა ნამუშევრები. გარდა ამისა, ბიბლიოთეკაში არის ისეთი უნიკალური გამოცემები, როგორიცაა „ვეფხისტყაოსანი“ (პირველი გამოცემა), ვახტანგ VI-ს სტამბაში 1713 წელს დაბეჭდილი „კურთხევანი“, რომანოვების სამეფო გვარის მიმოწერები და ბევრი სხვა... განაგრძეთ კითხვა