ობლობის პენსიით დაწყებული მეურნეობა და 16 წლის გურული ბიჭი ბიზნესითა და დიდი მიზნებით
ლაშა-გიორგი კუჭაშვილი 16 წლის არის, თუმცა უკვე 4 წელია, სამეურნეო საქმიანობაში აქტიურადაა ჩართული, პერსპექტიული ახალგაზრდა ფერმერია. მარწყვს უვლის და საერთოდ, მათ ოჯახში ამ კულტურის გაშენება-მოვლა მისი იდეით და ინიციატივით დაიწყო.
ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ იანეულში ლაშა-გიორგის იცნობენ როგორც შრომისმოყვარე, მიზანდასახულ, მხიარულ ბიჭს. მარწყვის მოყვანის საქმეში ბევრი რჩევასაც სთხოვს.
ბიომარწყვის სასათბურე მეურნეობა ობლობის პენსიით გააშენა. "დაბადებული არ ვიყავი, მამა რომ გარდამეცვალა. ვაგროვებდი ამ დანაზოგს და მერე იდეა გამიჩნდა, მარწყვის ბიზნესი წამომეწყო, თავიდან მარწყვის 300 ძირი შევიძინე. ახლა თითოეული ნერგი ჩემთვის თითქმის შვილივითაა.
ბუნება მანამდეც მიყვარდა, მაგრამ რაც ეს საქმე წამოვიწყე, მას მეტად დავუახლოვდი და შემიყვარდა.
საერთოდ ბუნება, გარემო საოცარი რამეა,“ - გვეუბნება ლაშა-გიორგი, რომელსაც ზოგი არც უჯერებს, რომ მარწყვი მისი მოყვანილია, თუმცა როგორც თავად ამბობს, შეუძლებელი არაფერია. მთავარია, გულით გინდოდეს და ცხოვრებაში ყველაფერს მიაღწევ.
მხიარული და მოუსვენარი ბიჭი, რომელიც ასევე კარგი მოსწავლეა, არაერთ პროექტშია ჩართული. სკოლაში მარწყვის სათბურიც აქვთ მოწყობილი და გამოცდილებას თანატოლებს უზიარებს.
"დირექტორმა მომაწოდა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ ტერიტორია უნდა გამოყოფილიყო, სადაც რომელიმე კენკრა გაშენდებოდა. მან განცხადება მარწყვზე დაწერა, დააფინანსეს და დადგეს სათბური. გარკვეულ რჩევას და დახმარებას მათაც ვუწევ,“ - აღნიშნავს ჩვენი რესპონდენტი.
გიორგი ბათუმში დაიბადა, სადაც დედასთან და დასთან ერთად ცხოვრობდა. 9 წლის წინ ფინანსური პრობლემების გამო ბავშვებს ზღვისპირა ქალაქიდან სოფელში, ბებიასთან მოუწიათ გადასვლამ, დედა კი ემიგრაციაში წავიდა.
- უკვე მეთერთმეტეკლასელი ვარ, კარგად ვსწავლობ, მიყვარს სწავლა, განსაკუთრებით ქართულის სწავლა მსიამოვნებს, მაგრამ ხანდახან ვზარმაცობ ხოლმე. სამომავლო პროფესიაზე მკითხეთ და გეტყვით - ჯერ ბიზნესი მაქვს არჩეული და შემდეგ შეიძლება კიდევ დავფიქრდე, სხვა რამ ავარჩიო და იმ სპეციალობაზე ჩავაბარო. განაგრძეთ კითხვა